Vanmorgen hebben onze collega's van de dtp-afdeling te horen gekregen dat ze vanaf 1-8-2005 boventallig zijn. Het hing al een tijdje in de lucht, maar het is nu echt.
Met sommige collega's werken we al twintig of vijftien jaar. Het is eigenlijk nog niet te geloven.
We zijn de hele dag van slag geweest.
maandag, juni 27
zondag, juni 26
FIETSEN
Ja, het was nu echt zover, we zijn gaan fietsen.
We zijn via de Nassaukade, Mauritskade en de Middenweg naar Diemen gefietst.
Terug langs het Amsterdam Rijnkanaal, in Amsterdam Oost even op terras wat nuttigen en dan weer op de fiets.
De brug bij het Centraal Station, deed ons bijna de das om. Toch veilig thuis gekomen wel met pijn in onze benen en billen.
We zijn via de Nassaukade, Mauritskade en de Middenweg naar Diemen gefietst.
Terug langs het Amsterdam Rijnkanaal, in Amsterdam Oost even op terras wat nuttigen en dan weer op de fiets.
De brug bij het Centraal Station, deed ons bijna de das om. Toch veilig thuis gekomen wel met pijn in onze benen en billen.
vrijdag, juni 24
vrijdag 24 juni 2005
Het was weer zo'n vrijdag.
's Morgens moest Bert bij de baas komen, om over zijn positie bij DIV te praten.
Om het verhaal kort te houden, Bert moet weer terug naar zijn oude plekje, hij komt niet meer naar Bos en Lommer, maar komt weer op zijn oude nest terug, als de rest ook gaat verhuizen naar de Jan Tooropstraat. Dus als het zover is kunnen we weer samen naar het werk. De baas heeft ook heel nadrukkelijk gezegd dat het geen probleem is, dat wij getrouwd, wij gaan er professioneel mee om, dus geen bezwaar.
Bert na het gesprek met zijn baas.
's Middags hadden we vrij genomen om naar de notaris te gaan, om de spullen voor de sloep te tekenen. Toen we bij de notaris waren, zei de aardige man, dat onze spullen nog niet klaar waren. Er was bij hun een foutje gemaakt. Dus moet er een andere afspraak gemaakt. We worden hierover gebeld.
Daarna zijn we nog maar een keer naar de jachthaven in Amsterdam Noord gegaan. Een hele aardige man, die zijn best gaat doen om te zorgen dat er voor ons sloepje toch een plekje bij hem komt.
's Morgens moest Bert bij de baas komen, om over zijn positie bij DIV te praten.
Om het verhaal kort te houden, Bert moet weer terug naar zijn oude plekje, hij komt niet meer naar Bos en Lommer, maar komt weer op zijn oude nest terug, als de rest ook gaat verhuizen naar de Jan Tooropstraat. Dus als het zover is kunnen we weer samen naar het werk. De baas heeft ook heel nadrukkelijk gezegd dat het geen probleem is, dat wij getrouwd, wij gaan er professioneel mee om, dus geen bezwaar.
Bert na het gesprek met zijn baas.
's Middags hadden we vrij genomen om naar de notaris te gaan, om de spullen voor de sloep te tekenen. Toen we bij de notaris waren, zei de aardige man, dat onze spullen nog niet klaar waren. Er was bij hun een foutje gemaakt. Dus moet er een andere afspraak gemaakt. We worden hierover gebeld.
Daarna zijn we nog maar een keer naar de jachthaven in Amsterdam Noord gegaan. Een hele aardige man, die zijn best gaat doen om te zorgen dat er voor ons sloepje toch een plekje bij hem komt.
zaterdag, juni 18
Weer werken na de vakantie
Donderdag moesten we weer werken.
Een rare dag, Bert moest voor het eerst naar zijn nieuwe werkplek, we zijn wel samen vertrokken, maar Bert moest nog wat verder met de bus naar La Quardia. Zijn bureau stond er wel dus dat viel alweer mee.
We gingen tussen de middag altijd met z'n vieren naar buiten, naar Dirk of de markt enz.
Drie van vier zitten nu op Sloterdijk, daar kan je geen boodschappen doen tussen de middag.
Aleen Joke zit nog op de Bos en Lommer, dus die moest alleen naar buiten, best saai, maar het is niet anders.
Op Bos en Lommer zitten we nog met vier personen, Jan, Jeroen, Karen en Joke, we hebben een hoop lol met z'n vieren.
Donderdag avond zijn we met deze collega uit eten gegaan, Bert mocht ook mee, hij is tenslotte officieel ook planner. We hebben mexicaans gegeten, het was heerlijk. Daarna zijn we met Jan naar het Rembrandtsplein gegaan, hij vond het heel gek dat er treinen door de stad reden. Karin wilden we aan de man helpen, maar dat is niet gelukt. Kortom een hele gezellige avond, vrijdag moesten we wel even bijkomen.
Een rare dag, Bert moest voor het eerst naar zijn nieuwe werkplek, we zijn wel samen vertrokken, maar Bert moest nog wat verder met de bus naar La Quardia. Zijn bureau stond er wel dus dat viel alweer mee.
We gingen tussen de middag altijd met z'n vieren naar buiten, naar Dirk of de markt enz.
Drie van vier zitten nu op Sloterdijk, daar kan je geen boodschappen doen tussen de middag.
Aleen Joke zit nog op de Bos en Lommer, dus die moest alleen naar buiten, best saai, maar het is niet anders.
Op Bos en Lommer zitten we nog met vier personen, Jan, Jeroen, Karen en Joke, we hebben een hoop lol met z'n vieren.
Donderdag avond zijn we met deze collega uit eten gegaan, Bert mocht ook mee, hij is tenslotte officieel ook planner. We hebben mexicaans gegeten, het was heerlijk. Daarna zijn we met Jan naar het Rembrandtsplein gegaan, hij vond het heel gek dat er treinen door de stad reden. Karin wilden we aan de man helpen, maar dat is niet gelukt. Kortom een hele gezellige avond, vrijdag moesten we wel even bijkomen.
We zijn weer thuis
De laatste avond in Turkije, hebben we nog lekker zitten hartenjagen, met een wijntje erbij.
De volgende ochtend even lekker ontbeten, daarna hebben we de koffers bij de receptie gedropt. Nog even een paar uurtjes in de zon gelegen, nog maar een keer wat gegeten, de lunch was van 12.30 tot 14.00 uur, dus dat kon nog net. Voordat we gingen eten hebben we onze lange broeken aangetrokken, dat was wel even wennen.
Om half twee werden we gehaald. Na drie kwartier rijden waren we op het vliegveld, het inchecken ging vlug, door de douane en dan zitten wachten tot 17.00 uur.
We zijn met een vertraging van 10 minuten vertrokken. Dit keer ging er niets mis. Netjes op tijd geland op Schiphol. Remko, Ursula en Annemarie stonden al op ons te wachten en waren blij dat we er weer waren, al vonden ze wel dat we te bruin waren geworden.
De volgende ochtend even lekker ontbeten, daarna hebben we de koffers bij de receptie gedropt. Nog even een paar uurtjes in de zon gelegen, nog maar een keer wat gegeten, de lunch was van 12.30 tot 14.00 uur, dus dat kon nog net. Voordat we gingen eten hebben we onze lange broeken aangetrokken, dat was wel even wennen.
Om half twee werden we gehaald. Na drie kwartier rijden waren we op het vliegveld, het inchecken ging vlug, door de douane en dan zitten wachten tot 17.00 uur.
We zijn met een vertraging van 10 minuten vertrokken. Dit keer ging er niets mis. Netjes op tijd geland op Schiphol. Remko, Ursula en Annemarie stonden al op ons te wachten en waren blij dat we er weer waren, al vonden ze wel dat we te bruin waren geworden.
maandag, juni 13
Laatste deel Turkije
Vandaag 13 juni 2005 zijn we met de bootocht geweest.
Om een uur of negen zijn we naar het haventje bij ons hotel gelopen. Daar zijn we opgestapt op de Dilek 2. Om half tien vertrok de boot. Op de heenweg was er veel wind, daardoor was het heel koud boven op het dek. Na anderhalf uur varen bereikten we de eerste aanlegplaats in een baai. Daar kon je naar een grot zwemmen, met heel warm water. Het water was volgens de mannen op de boot 60 graden. Je moest er natuurlijk naar toe zwemmen en dat was heeeeeel koud. Na een uur gingen we weer verder. In de volgende baai gingen we ook eten. Spaghetti, vis en sla. De spaghetti was koud maar wel om te eten. Er waren veel vissen, die hebben we ook spaghetti gevoerd, dat was een heel leuk gezicht, ze bleven maar zwemmen met die sliert in hun bek. Tijdens het eten was het drinken gratis, ze hadden hele lekkere witte wijn, die hebben we met mate genuttigd. Na een tijdje gingen we weer varen naar de laatste aanlegplaats. Inmiddels was het boven op het dek ontzettend heet. Dus hebben Bert en Joke hier lekker gezwommen. Die oudjes hadden geen zin, en bleven lekker boven onder het zonnedek zitten.
Morgen moeten we helaas weer naar huis. We worden om 13.30 opgehaald bij het hotel. Als het allemaal goed gaat zijn we om 19.45 weer op schiphol. Dit is dus het laatste stukje getypt in Turkije.
Om een uur of negen zijn we naar het haventje bij ons hotel gelopen. Daar zijn we opgestapt op de Dilek 2. Om half tien vertrok de boot. Op de heenweg was er veel wind, daardoor was het heel koud boven op het dek. Na anderhalf uur varen bereikten we de eerste aanlegplaats in een baai. Daar kon je naar een grot zwemmen, met heel warm water. Het water was volgens de mannen op de boot 60 graden. Je moest er natuurlijk naar toe zwemmen en dat was heeeeeel koud. Na een uur gingen we weer verder. In de volgende baai gingen we ook eten. Spaghetti, vis en sla. De spaghetti was koud maar wel om te eten. Er waren veel vissen, die hebben we ook spaghetti gevoerd, dat was een heel leuk gezicht, ze bleven maar zwemmen met die sliert in hun bek. Tijdens het eten was het drinken gratis, ze hadden hele lekkere witte wijn, die hebben we met mate genuttigd. Na een tijdje gingen we weer varen naar de laatste aanlegplaats. Inmiddels was het boven op het dek ontzettend heet. Dus hebben Bert en Joke hier lekker gezwommen. Die oudjes hadden geen zin, en bleven lekker boven onder het zonnedek zitten.
Morgen moeten we helaas weer naar huis. We worden om 13.30 opgehaald bij het hotel. Als het allemaal goed gaat zijn we om 19.45 weer op schiphol. Dit is dus het laatste stukje getypt in Turkije.
zondag, juni 12
Turkıje deel 4
Gısteren, zaterdag opgestaaan met weınıg zon donkere wolken pakten samen om ons hotel. Dus het juıste weer om naar de zaterdag markt ın Ozdere tegaan. We zıjn heen met een taxı voor 5 turkse lıra gegaan, terug hebben we gelopen, ja, ja, zelfs Oma ıs terug gelopen. Onderweg nog een boottocht geboekt voor maandag. Het was een kleıne markt. Veel fruıt en groenten en wat kledıng stallen. Op de terugweg hebben we wat gedronken op een teras aan de zee. Het heeft de hele dag flınk gewaaıd. Er waren hele hoge golfen. Om een uur of vıjf was er ın eens panıek ın de tent, er bleken wat zwemende mensen problemen te hebben met het terug komen naar de kant. Reddıngsboeıen en de mensen van het hotel moesten er aan te pas komen om de mensen weer aan de kant te krıjgen. Gelukkıg ıs alles goed afgelopen, al moest een van de drıe mannen naar de EHBO.
Vandaag hebben we wat gewandeld ın de omgevıng. We zıjn naar de plaatselıjke scheepswerf geweest. Helaas maakten ze hıer geen sloepen. De rest van de dag weer ın de zon, op een bedje met veel drınken en veel eten.
vrijdag, juni 10
Turkıje deel 3
Vandaag toch een excursıe naar het Bafa meer halverwege tussen Kusadası en Bodrum. Het meer ıs vroeger zee geweest maar ıs dıchtgeslıbt door de rıvıer meegenomen modder.
Nu ıs het meer met de omgevıng een natıoaal park waar geen hotels en huızen gebouwd mogen worden. Eerst met met een kleın busje voor ons vıeren naar kusadası en dan overstappen op de grote bus. Na bıjelkaar 2 uur reızen aangekomen bıj het bafa meer.
Nu ıs het meer met de omgevıng een natıoaal park waar geen hotels en huızen gebouwd mogen worden. Eerst met met een kleın busje voor ons vıeren naar kusadası en dan overstappen op de grote bus. Na bıjelkaar 2 uur reızen aangekomen bıj het bafa meer.
Eerst een bakje koffıe en daarna een rondwandelıng door het dorpje dat op de fundamenten van de stad Heraklıa gebouwd ıs. Hıervan waren de oude stadsmuren en de resten van een kasteel nog te zıen. Onderweg moesten we weer kettınkjes en kleedjes en andere zooı kopen. Oma ıs met de auto gebracht dıe kon dat rotsıge pad nıet op klımmen.
Daarna zıjn we met een kleın bootje naar een schıereıland ın het meer gevaren.
Veel mensen op een kleın bootje, maar we hebben het overleefd. We konden lekker zwemmen ın brak water. We hebben geluncht ın een grot, forel, kıp of gehakt. Het was allemaal lekker. Toen weer twee uur ın de zon gelegen, daarna met de bus weer terug naar Kusadası, om 19.00 uur terug ın het hotel. Tıjdens het afrekenen bıj het bafa meer van alle drank dıe weer genuttıgd was, was de zonnebrıl van Joke verdwenen, Joke had waarschıjlıjk de brıl laten vallen. Hıj was nıet te vınden, ın de bus nagevraagd wıe een brıl had gevonden. Een man ın de bus zeı dat hıj een jonge hond met de brıl had zıen spelen. Bert en de reısleıder zıjn gaan zoeken en ja hoor, hıj lag bıj de hond. We hebben net gegeten en zıtten nu ın het ınternetcafe. De stroom ıs net twee keer uıtgevallen.
donderdag, juni 9
woensdag, juni 8
Turkıje deel 2
Gısteren weer naar het dorpje gewandeld. Onderweg een hagedıs gezıen en veel gaten ın de weg.
Natuurlıjk een bıertje gedronken onderweg en bıj de supermarkt flesjes water gekocht. Bıj de bank deed de pas van Bert het nıet, dus geen geld.
We moesten toen weer terug naar het dorp met de pas van Joke alleen zıjn we toen met de dolmus gegaan.
Vandaag zouden met een excursıe naar het Bafa meer gaan. Vroeg op en snel wat eten. We stonden om half acht klaar maar om half negen nog geen busje. Toen hebben we maar gebeld met dıe mutsen van het reısbureau. Het bleek nıet door te gaan alleen hadden ze vergeten om het ook aan ons te vertellen. Toen moesten we maar weer ın de zon en aan de drank, het valt allemaal nıet mee. We hebben ook weer foto's gemaakt hele romantısche ook van Opa en Oma. vrıjdag gaat de excursıe weer ın de herkansıng met een concurerend reısbureau we gaan dan ook om tıen over acht weg ınplaats van half acht, scheelt toch weer een half uur.
Natuurlıjk een bıertje gedronken onderweg en bıj de supermarkt flesjes water gekocht. Bıj de bank deed de pas van Bert het nıet, dus geen geld.
We moesten toen weer terug naar het dorp met de pas van Joke alleen zıjn we toen met de dolmus gegaan.
Vandaag zouden met een excursıe naar het Bafa meer gaan. Vroeg op en snel wat eten. We stonden om half acht klaar maar om half negen nog geen busje. Toen hebben we maar gebeld met dıe mutsen van het reısbureau. Het bleek nıet door te gaan alleen hadden ze vergeten om het ook aan ons te vertellen. Toen moesten we maar weer ın de zon en aan de drank, het valt allemaal nıet mee. We hebben ook weer foto's gemaakt hele romantısche ook van Opa en Oma. vrıjdag gaat de excursıe weer ın de herkansıng met een concurerend reısbureau we gaan dan ook om tıen over acht weg ınplaats van half acht, scheelt toch weer een half uur.
maandag, juni 6
Turkije
De heenvlucht was anders. Het inchecken duurde al meer dan een uur. We moesten om 9.15 bij het vliegtuig zijn. Je moest zelf een plekje zoeken. Om half tien stonden we nog bij de douane.
Om kwart voor tien zaten we in het vliegtuig we vetrokken pas om 11.15. Toen we op de startbaan stonden kwam er een dakpaneel naar beneden. Maar nadat deze was vastgeklikt komen we toch vertrekken.
Oma heeft zitten kaarten met twee jongens van een voetbalclub. We hebben van de jongens ook cervelaatworst gehad en vreselijk gelachen. Een van die gasten was verkleed als schot. Ze hadden allemaal bier bij zich en dat hebben ze ook op gedronken. Het landen was net als in de achtbaan. Iedereen was aan het gillen. Alleen de schot begon te zingen ``Ik krijg een heel apart gevoel van binnen``. Maar verder ging alles goed. Het hotel is prima. Het weer is goed. We hebben veel gelopen. Van de bar naar de ligbedden en weer terug. We eten veel te veel. We zijn ook al verbrand.
Om kwart voor tien zaten we in het vliegtuig we vetrokken pas om 11.15. Toen we op de startbaan stonden kwam er een dakpaneel naar beneden. Maar nadat deze was vastgeklikt komen we toch vertrekken.
Oma heeft zitten kaarten met twee jongens van een voetbalclub. We hebben van de jongens ook cervelaatworst gehad en vreselijk gelachen. Een van die gasten was verkleed als schot. Ze hadden allemaal bier bij zich en dat hebben ze ook op gedronken. Het landen was net als in de achtbaan. Iedereen was aan het gillen. Alleen de schot begon te zingen ``Ik krijg een heel apart gevoel van binnen``. Maar verder ging alles goed. Het hotel is prima. Het weer is goed. We hebben veel gelopen. Van de bar naar de ligbedden en weer terug. We eten veel te veel. We zijn ook al verbrand.
woensdag, juni 1
VLIEGTIJDEN
Heen om 10.15, vlucht OHY 2454
Terug om 16.45, vlucht OHY 453
Hotel Grand Efe, Özdere
Tel. 0232.797 58 03
Terug om 16.45, vlucht OHY 453
Hotel Grand Efe, Özdere
Tel. 0232.797 58 03
Abonneren op:
Posts (Atom)