Oudjaarsdag 2006

Vanochtend lagen we nog in bed, toen er ineens twee poezen helemaal in paniek, over ons bed vlogen. Loes vloog echt, we dachten dat hij met z'n kop dwars door het raam zou gaan. Allebei hadden ze een dikke staart, niet normaal. We gingen dan toch maar even kijken waar ze van geschrokken waren. De kerstboom was omgevallen. We denken dat ze dat zelf veroorzaakt hebben. Ze hebben het in ieder geval wel netjes gedaan, er was geen bal stuk.

Loes en Bo vonden dat die boom er wel lang genoeg gestaan had.

kerst 2006

Voor iedereen die we vergeten hebben.

De kerstkaarten zijn verstuurd. Volgens ons hebben we wel iedereen een kaart gestuurd, die we moesten sturen. Voor iedereen die we vergeten zijn, hieronder de kaart. We hebben de kaart zelf gemaakt in photoshop, ze zijn erg trots op ons zelf.

Vrijdag (niet de 13e)

Vandaag zijn we weer vroeg begonnen. Het was zoals gewoonlijk een chaotisch dagje, wat voor ons pas eindigde om kwart voor zes. Er was een spoedje aangekondigd, daar ging natuurlijk weer van alles mee mis. De klus moest naar 24 adressen met de koerier van tnt, alles moest zaterdagmorgen afgeleverd worden, de adressen waren door hele land verdeeld.

De koerier heeft zelf ook even geholpen, uiteindelijk waren we dus om kwart voor zes klaar.

Onze baas had ons al een hint gegeven, dat er zaterdag wat in de brievenbus zou liggen. Dat was vrijdag al gearriveerd. Een brief waar vertrouwelijk opstaat, daar hebben we nooit zo'n goed gevoel bij. De inhoud viel heel erg mee, we hebben een gratificatie gehad.

De kerstman heeft ons ook iets leuks gebracht.

Een serieus moment, zo voor de kerst.

Het laatste verjaardags kado.

Op mijn verjaardag hadden de meiden gezegd dat ik een tatoo zou krijgen, ik had een beetje gehoopt dat ze het zouden vergeten. Maar Ursula belde donderdag dat ze een afspraak had gemaakt voor zondag. Toen moest ik wel. Dus om 15.00 richting Zandvoort. In de winkel zelf werd ik toch wel zenuwachtig. Nadat de tatoo was uitgekozen, was ik binnen een kwartiertje klaar. Echt pijnloos is het niet, maar ik heb het overleefd.

Drie kattenpootjes, één voor elke dochter.

De rest van de week..

We moesten eerst even bijkomen van weekend. Het was een fantastisch weekend en een geweldige verjaardag. Maar wel vermoeiend. Donderdag heb ik weer bloed laten prikken. Volgende week moet ik weer bellen voor de uitslag. Op het werk is het deze week weer lekker druk.

Maandag 4 december

Na een weekend vol verrassingen en kado's zie de foto, hadden ze op het werk ook de boel versierd. Ik heb daar ook nog een kadobon gehad. Om het kwartier kwam er een collega met een merci chocolaatje langs om mij te feliciteren. Om vier uur was de doos (50 stuks) vol.

50 jaar

Ik heb vannacht toch maar gewoon naast Bert geslapen. In het daglicht zie je pas goed, hoeveel kaarten er staan. Geweldig, maar wat een werk moet dat geweest zijn, om overal je naam in te schrijven.
De katten vinden het wat minder, die kunnen nergens meer op zitten. Er zijn ook felicitatie kaarten op onze e-mail binnen gekomen. Toen we de computer opstarten, kwam hij zelfs op met een webblog voor bejaarden.

De spiegel in de badkamer.

Loes gaat ook even bij Sarah kijken.

Nog 1 nachtje slapen

Ik ben heel benieuwd of ik vannacht Sarah ga ontmoeten. Vandaag hebben we een heleboel boodschappen gehaald, al dat bier en cola wat de familie drinkt, je sleept je gek.
Vanavond ga ik met Bert uit eten, we gaan vieren dat we nog dezelfde leetijd hebben, want morgen is dat niet meer. Mijn moeder had gisteren een plaatje voor mij aangevraagd op radio Noord Holland, hartstikke lief. Engelbert Humperdinck, The last walz.
Ik heb vandaag van Bert al 50 tulpen gehad.

Ik heb vannacht een hoop mensen ontmoet, maar Sarah was daar niet bij. Ik ben met Bert bij de Griek in de Clerckstraat wezen eten. Erg lekker.

Lekker eten bij de Griek.

Toen we klaar waren met eten wilde Bert, met alle geweld nog iets gaan drinken in de Heineken hoek, vreemd want dat doen we nooit. Ik ben met hem mee gegaan, toch nog een keer de kroeg in voor je 50 wordt, moet kunnen.De tram was net weg, dus zijn we gaan lopen. In de Heineken was het druk. Bert liep verder naar achteren, en opeens zag ik daar wel een hoop bekenden, die uit volle borst "Lang zal ze leven" gingen zingen. Ik kreeg een Sarah t-shirt aan.

Heeeel veel bekende mensen in de Heineken Hoek.

Na wat gedronken te hebben ging het hele spul met ons mee naar huis. Eerst nog even een broodje kebap halen, en dan door naar huis.
Toen de deur open ging zag ik al slingers hangen, de deur was versierd en Sarah zat voor de deur in een jurk van oma. Het hele huis is versierd, overal staan kaarten, ze hebben vijftig kaarten neer gezet. Op alle spiegels is met porselein verf, 50 jaar geschreven, alleen op de spiegel naast het bed, aan de kant waar Bert slaapt, staat bijna Abraham. Nog acht maanden dan is het voor Bert ook zover. Ik moet vannacht naast Jan Smit slapen. Nadat iedereen mij gefeliciteerd had, kreeg ik ook nog een taart, een chocolade taart met mijn foto van vroeger erop. Hij ziet er echt heerlijk uit.