De afdeling was bij aankomst op het werk helemaal vesierd. Er hingen vlaggetjes boven mijn buereau en in de gangen waren foto's van mij opgeplakt aan de wanden. Om een uur of tien ben ik naar de Hema gereden om gebak te halen. Daarna kwam Simon binnen met de cadeaus van de afdeling. Een regenpak met een zuidwester wat goed van pas komt met het weer van de afgelopen maanden en pennen om in de grond te slaan voor als we ergens willen aanleggen met de boot waar je niet kan aanmeren.
Op mijn computer hingen ook foto's.
De zuidwester is in ieder geval groot genoeg.
Ook de gang is versierd.
Het is tijd voor de cadeaus.
Mijn collega's.
Koffie en gebak met Simon.
Daarna maar weer tot de orde van de dag. Nog een halve dag beulen en het is weekend.
Bij thuiskomst was er nog een hoop te doen. Want het was weer een drukke week geweest. De hele week waren we bezig met voorbereidingen voor mijn verjaardag. Wat voor hapjes, hoeveel gaan we halen en we hadden ook besloten om zelf Indisch te koken voor onze gasten. We moesten best een hoop boodschappen doen. Maandag zijn we bij Simone op bezoek geweest in het ziekenhuis na haar operatie, daarna naar de Makro om daar nog van alles te kopen. Dinsdag en woensdag konden wij uiteindelijk, na nog meer boodschappen, wat gaan koken en daara invriezen. Donderdag gingen we naar de musical the WIZZ in Utrecht waardoor het kookwerk ook weer stil lag. Vanavond ging ik met mijn vrienden uit eten. Eens in de zoveel weken doen we dat. Een week geleden had Bert opgebeld of ik zin en tijd had om weer eens uit eten te gaan. Ik had wel zin maar we moesten nog zoveel doen dat ik het liever wilde uitstellen maar Joke zei resuluut dat het wel kon en dat ik vooral moest gaan. We hadden om zes uur afgesproken en daar ging ik dan. Het was weer vanouds gezellig. Bij thuiskomst hingen er balonnen op de trap en stond Abraham voor de deur en was het huis versierd. Binnen zaten mijn schoonouders, Karina en Annemarie en Vincent, Remko en Ursula waren net weg. Zij hadden dit alles op hun geweten.
Er waren zelfs ballonnen op de trap.
Abraham had een mooi pak aan. Van wie had hij dat nu geleend.
Voor iedereen op straat was mijn leeftijd ook te zien.
Na het verwerken van het feit dat ik echt vijftig zou worden. Heb ik nog maar wat te drinken genomen. Na een kwartiertje ongeveer ging de bel. Daar waren mijn vrienden weer. Het bleek allemaal doorgestoken kaart te zijn. Joke had mijn vrienden gebeld met het verzoek mij uit eten te nemen zodat de kamer versierd kon worden. En Ik had daar niets van in de gaten. Ik begin echt oud te worden. Er hoorde natuurlijk ook nog een cadeau bij, een echte schipperspet. Heel mooi. Na nog wat drinken en nog wat bijpraten ging iedereen naar huis en wij naar bed want morgen is het weer vroeg dag. Het was ondertussen al één uur en eigenlijk veel te laat voor ons oudjes.
Zaterdag hebben we gebarbequed met Peter, Astrid, Karel en Yvonne, het was heel gezellig als vanouds. Joke zakte aan het eind van de avond door de stoel. Karel moest zo hard lachen dat zijn contactlens in tweeen lag. De familie De Lange is een muzikale familie. Peter en Robert spelen allebei een instrument. De hond heeft ook een beetje mee gebarbequed alles wat op de grond (per ongeluk) viel was voor hem. Het eten was verrukkelijk en veel te veel. Kortom een hele gezellige dag en we hebben meteen voor de volgende keer afgesproken. 
