Onze reizen

Create your own travel map


Bert en Joke has traveled to: Austria, Brazil, Canada, Cuba, Cyprus, Egypt, France, Gambia, Germany, Greece, Indonesia, Luxembourg, Mexico, Netherlands, Spain, Thailand, Tunisia, Turkey, United Kingdom

Griekenland

Vandaag de laatste dag dat we de huurauto hebben. Het programma voor vandaag is het westelijke gedeelte van het eiland, Het plaatsje Kefalos en dan naar het zuiden naar een kerkje dat AG Ioannes heet of het is de naam van de plek. We gaan daarna dezelfde weg terug naar het Plakabos wat vlakbij het vliegveld ligt en tot slot naar het dorpje Antimahia waar een gerestaureerde windmolen en daarin de buurt een kruisvaardersburcht. We willen niet via de hoofdweg naar kefalos maar over een soort van landweg door de bergen. We rijden door Kardamena en moeten langs de kust blijven rijden maar de kaart die we hebben is niet volledig maar na wat zoeken vinden we de weg langs de kust, hadden we nu maar onze Tom Tom niet weggegeven.Volgens onze niet zo nauwkeurige kaart komen we eerst langs een rivier en wat verder moeten we rechtsaf de bergen in. De rivier zien we niet maar de afslag wel. Het weggetje wordt verbreed we rijden toch maar door maar na een paar km. bereiken we het punt waar ze nog met de weg bezig zijn en we moeten terug. Weer bij de kust aangekomen gaan we deze toch maar weer volgen in de hoop dat er nog een weg naar rechts is maar na een aantal kilometer eindigt de weg bij een paar hotels en moeten we terug naar Kardamena om daar de hoofdweg te nemen.

Het gaat nu wel goed en op een bepaald moment rijden we weer min of meer langs de kust, langs allemaal verschillende stranden die in de folder worden aangeprezen als geweldig en het paradijs op aarde maar we hebben geen tijd voor het strand wij gaan voor de cultuur. We rijden door de plaats Stefanos en dan nog een paar km en we zijn bij Kefalos dat gebouwd is op de ruines van de eerste hoofdstad van Kos. Kefalos ligt niet helemaal aan de kust en om er te komen moeten we een steile berg op met een paar hele scherpe bochten voor een van deze bochten moeten we zelfs een bocht maken van 180 graden, ik moet zelfs terug schakelen naar de eerste versnelling en zelfs dat is de familie in de auto niet langzaam genoeg want ik hoor alleen maar angstkreten om mij heen. Kefalos is niet echt een dorp om lang rond te lopen en ik wil eigenlijk de weg naar het zuiden volgen om op deze manier zo veel mogelijk van het eiland te zien. En na enig zoeken vinden we deze weg want zoals al eerder vermeld is het kaartje dat we hebben niet duidelijk. De weg naar het zuiden is vol met scherpe bochten gaat steeds hoger en wordt steeds slechter. We missen een afslag en gaan nu weer richting kust aan de oostkant. Het eindigt bij een restaurant aan het strand We moeten dus weer terug. Er is ondertussen ook een kudde geiten losgelaten en daar moeten we tussendoor manoeuvreren. We maken hier natuurlijk ook nog foto’s van. De geiten komen van een omheind stuk land. Een klein gedeelte van de kudde is langs de verkeerde kant van het hek gelopen en kan daarom nu niet mee ze zijn niet zo slim om terug te lopen en de juiste uitgang te nemen. Het geblaat van verontwaardiging is niet van de lucht. We proberen ze nog de goede kant op te sturen maar ze luisteren niet. Dus moeten ze wachten tot de groep in de middag weer terug komt. We rijden weer terug en nemen nu wel de goede afslag en daar gaan weer stijl omhoog de meest vreemde bochten geen uitzicht waar je rijdt. Er wordt steeds meer geprotesteerd in de auto en als we bijna het kerkje in AG Ioannes bereikt hebben is het genoeg, we maken van een afstandje nog wat foto’s van het kerkje en gaan dan terug.
Weer in Kefalos aangekomen gaan we koffie drinken op het dorpsplein. Op de hoek van het pleintje wordt door een dame vis verkocht. Wat er precies gebeurd hebben we niet goed kunnen zien maar we zagen een poesje de straat uit lopen richting visstal en een paar seconden later liep het poesje triomfantelijk met een vis in zijn bek weer richting zijn huis lopen. Hij werd niet achtervolgd door de visverkoopster.
Vanaf Kefalos heb je een goed uitzicht over de wijde omtrek en beneden ons hebben we een haventje gezien met van die kleine vissersbootjes die altijd leuk zijn om te fotograferen en als de koffie op is rijden we daarheen. Elke vissersboot ziet er anders uit. Het zijn maar kleine bootjes die in verschillende kleuren geverfd zijn, we maken foto’s en dan gaan  we op weg naar ons volgende reisdoel het “Plakabos”. Onderweg stoppen we nog bij een bedrijf dat tijmhoning maakt. We kopen hier een paar blikjes van. Ze hebben ook nog een alcoholisch drankje dat we niet te drinken vinden.
Het “Plakabos” is ongeveer 1km2 groot en er leven allemaal pauwen volgens de folder. Het ligt vlakbij het vliegveld van Kos maar daar hoor je niets van. We nemen de afslag en in eerste instantie zagen we helemaal geen bos maar na een paar km  is het er dan toch echt, en er zijn zelfs heel veel pauwen die daar vrij rondlopen. En er zijn niet alleen pauwen maar ook een groot aantal poezen en in een beekje zelfs schildpadden. Het bos ziet er ook mooi uit. Dit is tot nu toe een van de leukste plekjes die we op Kos bezocht hebben. Bij het verlaten van het bos zien we nog een stel hele jonge poesjes die we eigenlijk weer mee wilden nemen maar dat doen we toch maar niet.
We zijn bijna door het programma van vandaag heen, we gaan nu naar Antimahia waar een gerestaureerde molen staat en een traditioneel Grieks huis Ook dit is weer even zoeken maar opeens is daar de molen. Het is een mooie molen maar voor de rest stelt het allemaal niet veel voor. Je kunt niet naar binnen en we lopen er maar omheen. Het Griekse huis staat aan de overkant van de weg en wordt nog bewoont daar lijkt het in ieder geval op. We bekijken het op afstand en houden het daarna voor gezien. Niet ver hier vandaan staat een kruisvaarderburcht  of wat er nog van over is hier gaan we ook nog heen. We rijden weer een paar keer verkeerd maar we hebben het toch gevonden. Bij de ingang worden we opgewacht door een al wat oudere Griek in klederdracht “mr. Catastrofe” die op zijn stoel gaat staan en wil dat we een foto van hem maken. En als we naar binnen gaan moet daar voor betaald worden. We geven hem een paar euro en gaan naar binnen. Op een van de muren kunnen we Kardamena zien, ons hotel ligt net achter een rotspunt en is dus niet te zien. We lopen langs de kantelen naar de uitgang er staat een hoop wind en het pad is maar smal en je kunt aan beide kanten naar beneden vallen, Gerrit en Joke vinden het niet zo leuk meer maar met enige hulp staan ze snel weer buiten waar Sjaan op ons wacht.
Het programma voor vandaag zit erop maar het is nog vroeg en we hebben gehoord dat er een paar km voor Kosstad een olijfoliefabriek staat. We willen echte olijfolie van Kos kopen en dit is misschien wel de plaats waar dat mogelijk is. Het is niet goed aangegeven en we rijden er voorbij en rijden dan maar door naar de Lidll supermarkt die wij dinsdag al gezien hadden. Het is altijd leuk om te zien wat ze hier verkopen. Ze hebben hier ook boormachines en koekenpannen net als in Nederland. We kopen wat snoep en gaan dan weer terug. Het lukt ons weer om de olijfoliefabriek voorbij te rijden en moeten weer keren. In de fabriek kunnen we proeven en krijgen uitleg over het productieproces dat zich voornamelijk in oktober en november afspeelt, dan draait de machine 24 uur per dag door maar nu staat hij stil. We kopen hier olijfolie van olijven die alleen van Kos afkomstig is. Hierna gaan we naar het hotel de laatste keer over de kronkelige weg door de bergen, dichtbij het hotel is een tankstation waar we de auto volgooien met benzine en  dan naar het hotel nog wat drinken en om 19.00 uur moeten we de sleutel inleveren. Om 19.15 is er nog niemand gekomen van de Avis dus geven we de sleutel maar af bij de receptie. We lopen richting onze kamer en daar zijn ze. Ze hebben de auto al bekeken en gekeken of de tank vol is en de sleutel bij de receptie op gehaald. Alles is goed ik krijg een hand en ze vertrekken met onze auto. We gaan naar de kamer daarna diner en hartenjagen en dan naar bed.

Vrijdag

Vandaag doen we niets anders dan eten, drinken, zwemmen en een beetje lezen. Er staat een hoop wind, er is altijd wel wind maar vandaag is er echt veel wind.  We proberen nog wat op internet te zetten, dat lukt ook weer niet. Nog wat kaarten schrijven, hartenjagen en dan naar bed.

Woensdag 15 juni

Na het ontbijt gaan we met de auto richting Oud Pyli. We komen eerst door nieuw Pyli. Pyli is een plaats die in de 19e eeuw verlaten is voor een cholera epidemie. Er zijn tegenwoordig alleen nog maar ruïnes en een kruisridders kasteel. Van het kasteel is ook niet veel meer over. We moeten in ieder geval weer een berg op klimmen. Het pad is heel stijl en we zijn binnen de korte tijd bezweet en buiten adem, maar het pad is naar boven nog goed te belopen. Van het dorp is niet veel meer over en van het kasteel ook niet. Maar als we eenmaal boven zijn is het uitzicht best wel mooi. Het pad naar beneden is wat lastiger en is soms niet meer te zien. Het gaat geregeld stijl naar beneden en we moeten over los liggende stenen klauteren maar eindelijk zijn we weer beneden. We denken dat we nu vlakbij de auto staan maar als we om de rots waar de burcht opstaat heengelopen zijn blijkt dat we eerst weer een stuk omhoog moeten lopen maar na een minuut of 10 zijn we eindelijk bij de auto snel naar binnen en de airco aan om af te koelen. De volgende stop is Lagaudi. Dit is een oud dorpje op een plateau in het Dikeos gebergte omgeven door bomen. Het moet heel mooi zijn maar we zijn er doorheen gereden en hebben geen reden gevonden om er te stoppen. Het volgende dorp wat op onze lijst staat is Zia. Een dorp met witte huizen het meest gefotografeerde dorp van Kos, zo staat het in ieder geval in de folder. We stoppen onderweg daarna toe bij een echte Taverne voor koffie en fris. Het is daar een komen en gaan van huurauto’s. We raken in gesprek met Hollandse mensen die we ook al in Oud Pyli zijn tegen gekomen. We horen dat het vol met toeristen zit in Zia en dat er vooral souvenirwinkels zijn. En inderdaad de witte huizen zijn niet te zien maar wel de souvenirwinkels, en het is er erg druk. We kopen een paar aanzichtkaarten en gaan dan weer verder. We gaan nu naar Asklepion de beroemdste bezienswaardigheid op Kos. De wegen op Kos zijn altijd al steil en smal en vol met haarspeldbochten, maar de weg naar Asklepion wint het wat bochten betreft. Asklepion is een Tempel en kuuroord althans wat er van overgebleven is. We moeten hier € 4,00 per persoon voor betalen. Het is weer een opgraving met heel veel trappen, we klimmen naar boven en willen natuurlijk een foto maken, We klimmen op een stukje muur en meteen klinkt er een fluitsignaal Ik heb het nog niet echt in de gaten maar er wordt nu harder op het fluitje geblazen. Het blijkt dat je niet op de muur mag klimmen, ja je zou een muur kunnen beschadigen die al sinds de tijd van de Romeinen overeind staan door er overheen te lopen. We lopen nog wat rond en wordt nog een paar keer naar ons gefloten en houden we het voor gezien. Bij de ingang van deze opgraving is een souvenirwinkel daar gaan we even zitten We drinken daar vers geperst sinaasappelsap en kijken naar de vele katten die hier rondlopen. Er staat nog maar een dorp op het programma namelijk Platani, een dorpje waar Turken en Grieken vreedzaam naast elkaar leven en waar een moslimbegraafplaats te bewonderen is. Er moet ook een schattig dorpsplein zijn. Het zag er allemaal heel mooi uit en we aarten gekocht zijn met de auto over het dorpsplein gereden en dat was het wel. Toen naar Kos waar we nog wat wilden winkelen, de auto geparkeerd op de zelfde plaats als gisteren en dan de stad in. We hebben een paar aanzichtkaarten gekocht vlakbij de plataan van Hippocratis nog wat winkelstraatjes door en een ijsje bij Mc Donalds. We hebben nog geprobeerd te internetten op een gratis WIFIpoint van het stadsbestuur maar we kregen geen verbinding. Dan maar naar het hotel over de zelfde bochtige, smalle steile weg als dat we gekomen zijn. In het hotel aangekomen nog een paar biertjes gedronken want als chauffeur mag ik tijdens het rijden niet drinken. Bij de hotelkamer aangekomen bleek dat ik de sleutel van de kamer niet kan vinden. Bij de receptie de reserve sleutel gehaald. Ik was vanochtend alleen met de autosleutel naar buiten gelopen en de kamersleutel zat nog in het contact, hij was gelukkig niet weg. Nog even dit stukje schrijven en dan is het al weer tijd voor het diner. Als we daarna nog zin hebben gaan we bij de receptie zitten om te proberen wat foto’s te plaatsen op de weblog want dat gaat niet echt lekker.

Griekenland deel 2

Zaterdag, zondag en maandag
We doen eigenlijk niets bijzonders, we gaan ontbijten, naar het zwembad, daar nemen we een bakkie koffie, wat te drinken, lunchen in het restaurant, weer naar het zwembad, natuurlijk wat drinken, het vocht moet tenslotte op peil blijven, nog een half uurtje naar de kamer en dan naar weer restaurant op te eten, we hebben het zwaar. ’s Avonds gaan we kaarten in de bar bij het zwembad. We geven de katten en de mussen nog steeds eten. We hebben er ook nieuwe vrienden bij. We geven de koeien die naast het zwembad staan, een paar keer per dag appels en brood. Met de gezondheid van iedereen gaat het ook goed, op een paar bloed neuzen na van moe, die dit keer gelukkig zelf stopten met bloeden. We zijn nog één keer een stukje wezen lopen.

Dinsdag 14 juni
Na het ontbijt met gebakken eitjes, croissants, yoghurt enz gaan we nog even naar de kamer om ons zwempak en tassen in te pakken en dan gaan we richting receptie. Om 10.15 uur wordt onze huurauto afgeleverd. Het is een Citroen C1, wit. We gaan vertrekken richting Kos-stad. Om daar te komen moeten we het gebergte over steken dat van west naar oost over het hele eiland loopt. Kos ligt aan het uiteinde van de oostkust en ongeveer 30 kilometer vanaf ons hotel. Ons doel is eigenlijk de haven, maar op de een of andere manier komen we op een andere plek uit in Kos waar ook een opgraving is. We gaan hier kijken en foto’s maken. We horen van een Engelse dame die een foto van ons maakte dat aan de overkant van de weg de Odeon is. Dit is een door de Romeinen gebouwd theater. Dit stond ook op onze lijst om te bezoeken. We horen ook van haar dat we voor de haven te ver gereden zijn en dat we weer een stukje terug moeten. We kunnen de auto bij de haven parkeren. We gaan dan op zoek naar de plataan van Hippocrates. We lopen eerst door een park met opgravingen daar zitten ook veel katten. Er staat onder een stoel een mandje met een heel klein poesje, op de stoel staat een box waar je geld in kan gooien voor voedsel voor deze katten, dat hebben we natuurlijk ook gedaan. We vinden uiteindelijk de plataan een hele grote boom die aan alle kanten ondersteunt wordt. Het is een mooie boom, maar we hebben wel eens mooiere bomen gezien. Dan wordt het tijd voor een bakkie koffie. Oma wil een tosti en de rest neemt een gebakje. Na deze onderbreking gaan we verder richting het kasteel van de Johanietenburg. Er staan allemaal stalletjes die sponzen verkopen. Het kasteel staat aan de haven, best groot, we lopen een rondje door het kasteel. We hebben een mooi uitzicht over de passagiersschepen die daar aanleggen. Het dagprogramma wordt verder wat ingekort we gaan alleen nog naar de Embros Thermen. Dit ligt een aantal kilometers buiten Kos, de weg houdt hier ook op. We parkeren de auto en moeten een steil pad aflopen richting de zee. Pa en Moe gaan niet mee naar beneden maar blijven boven zitten wachten tot we weer terug zijn. Beneden aangekomen lopen we langs een strandtent en komen we uiteindelijk bij de bron aan. Vanuit de bron loopt het warme water rond 40 graden door een smalle goot naar de zee. Waar het water de zee instroomt is met grote stenen een soort badkuip gereconstrueerd. Daar kan je in gaan zitten en het water is overal goed voor. We gaan alleen even pootje baden. Naast de badkuip staan hele grote rotsen hier lopen geiten. Op de terugweg naar ons hotel maken we onderweg nog wat foto’s. Om een uur of vijf zijn we weer in het hotel .In de bar nemen we wat te drinken en gaan daarna nog een uurtje bij het zwembad liggen. ’s Avonds eten in het restaurant, kip, patat enz. Zoals elke avond gaan we daarna bij het zwembad zitten en gaan nog wat drinken bij de bar. Oma zit tegenwoordig aan de Bailey, dan kan ze goed slapen. Het is nu een uur of elf, als ik dit verhaaltje zit te typen, zou het samen met Bert doen, maar die ligt nu naast me te snurken. Morgenochtend gaan we weer met de auto op pad, het verslag hiervan volgt later.

Griekenland deel 1

Zaterdag 4 juni
De laatste dag voor de vakantie, er is nog veel te doen. Er moet nog gestreken worden, gestofzuigd, de afwas gedaan en de koffers ingepakt. We willen ook nog even naar de Albert Cuijp markt om grote badhanddoeken te kopen. We willen vanavond vroeg naar bed want de wekker gaat om 2.30 uur.
We kunnen om 7 uur ‘s morgens al inchecken maar dit is nog niet zo simpel. We moeten ons reserveringsnummer invullen maar dat werkt niet. Na wat geGoogle blijkt dat we 2 cijfers van het reserveringnummer niet moeten ingeven. Na wat experimenteren vinden we de juiste combinatie kunnen we inchecken en de instapkaarten printen.
Bert wil nog wat bestandjes op ons Notebook zetten dat altijd met ons mee gaat op vakantie. Dan gaat het mis. De computer slaat helemaal vast en in de veiligemodus opstarten lukt ook niet meer. Er verschijnt steeds een blauw scherm met een code. De PC-docter gebeld, dan blijkt dat de harde schijf stuk is. Er zit niets anders op dan een nieuw Notebook te kopen het was ondertussen al in de middag eerst naar Dixons en daarna naar BCC bij ons in de buurt want tijd om verder uit de buurt te zoeken is er niet. Uiteindelijk bij BCC het nieuwe Notebook gekocht, maar dan moet alles nog geïnstalleerd worden. Ook ons legale office 2007 moest worden geïnstalleerd en dat is lastig omdat er geen cd-speler in de Notebook zit. Op internet gezocht maar er was wel office 2010 maar geen 2007. Pas na heel lang zoeken is het gelukt om 2007 te vinden en te installeren. Daarna de poezen in hun mandje gezet om ze naar mijn zuster Karina te brengen. Een uurtje verder naar de ouders van Joke om alvast een koffer op te halen want we vertrekken met ons vieren vanuit ons huis. Er passen geen drie mensen en 2 koffers in onze nieuwe auto vandaar dat we vast 1 koffer ophalen. Dan naar huis. Het was al avond geworden. Nu alleen nog een email programma instaleren en verbinden met UPC. Dat viel weer niet mee want het zag er allemaal weer anders dan bij de vorige Notebook maar met hulp van Joke die rustig bleef, ik wilde hem al uit het raam smijten, is het toch gelukt. Alvast brood met een gebakken eitje gemaakt voor in het vliegtuig, nog snel de laatste spullen in de koffer en dan naar bed.

Zondag 5 juni
Om 2.30 uur gaat de wekker onze vakantie gaat beginnen Onder de douche, dan ga ik de ouders van Joke halen met hun andere koffer. Even voor vieren komt de taxi onze reis gaat beginnen. Op Schiphol aangekomen kunnen we meteen onze koffers afgeven en daarna wordt meteen de handbagage gecontroleerd. Op vorige reizen moesten eerst door de douane, maar ja dat hoeft nu natuurlijk niet want Griekenland is een EU land, nergens willen ze ons paspoort zien. We zijn ruim op tijd dus eerst maar een bakkie koffie en daarna wat tijdschriften kopen.

Om ongeveer 6.30 uur kunnen we het vliegtuig in, als iedereen zit krijgen we te horen dat een halfuur later vertrekken want het is erg druk richting Kos. Na veertig minuten mogen we vertrekken. We moeten eerst nog heel lang taxiën want we starten vanaf de Polderbaan. Maar dan zijn we eindelijk op weg.
Na een voorspoedige vlucht landen we om 12.30 uur op Kos. De koffers zijn er best we snel en daarna naar buiten, ook hier geen douane. We worden opgewacht door de hostess die ons naar een touringcar verwijst. We hebben de hele bus voor ons zelf. Wij zijn de enige die naar hotel Akti Beach gaan. Ze laat nog snel weten dat geen water uit de kraan mogen drinken en geen toiletpapier door de wc mogen spoelen, dat een collega “Iwan” morgen om 16.00 uur naar het hotel komt om uitleg te geven over alles en daarna is ze weg. We hoeven dus niet langs andere hotels en zijn daarom binnen 20 minuten bij ons hotel. We zijn op tijd voor de lunch maar we hebben nog niet echt honger daarom alleen wat gedronken. Bij de receptie de sleutels op gehaald en dan naar onze kamers. Het blijkt dat onze kamers een beetje achteraf liggen wat verder van het restaurant vandaan maar we zitten wel vlakbij een van de 3 zwembaden, het is best wel goed. De koffers waren al gebracht, uitpakken korte broek aan en dan het terrein verkennen. We komen verschillende barretjes tegen en we moeten dus overal wel controleren of het bier wel op temperatuur is. Het strand is smal en er is geen strandbar. Na deze wandeling maar naar de kamer om wat te rusten want het is al een lange dag. Het eten ’s avonds is heel lekker en gevarieerd ook de toetjes zijn erg lekker. Nog even wat drinken en dan naar bed.

Maandag 6 juni
De dag begint met het ontbijt wat ook zeer uitgebreid is. Dan naar het zwembad vlakbij onze kamers de schaduw komt niet van een parasol maar van de palmbomen en achter ons grazen 2 koeien. Om 12.30 uur is er de uitgebreide lunch en ook weer toetjes. Weer naar het zwembad we maken er een rustige dag van. Na het diner nog wat drinken en dan naar bed.


Dinsdag 7 juni
We gaan vanmiddag met de gratis hotelbus naar “Kardamena” het plaatsje 6 km. bij ons hotel vandaan. ’s Morgens bij het zwembad gezeten het water is als je eenmaal door bent best wel lekker. De bus vertrekt om 15.30 uur vanaf de receptie. Het stadje is niet echt groot en bestaat vooral uit hotels en restaurants en winkeltjes. Eerst naar de supermarkt voor deodorant en er worden ook suikerpinda’s gekocht. We lopen door de winkelstraatjes naar de haven waar verschillende kleine vissersbootjes liggen. De bus komt ons om 17. 50 uur weer ophalen dus tijd genoeg voor een biertje en ijskoffie. Op de terugweg naar de bus valt het op dat er veel winkels en restaurants leeg staan, zou dit te maken hebben met de crisis? De bus vertrekt op tijd en we gaan nog wat drinken in de bar bij het zwembad. De suikerpinda’s blijken heel heel erg zout te zijn en dus niet te eten. Nog even naar de kamer en moeten we al weer naar het restaurant voor het weer uitgebreide diner. Vanavond gaan we in de bar bij het zwembad kaarten en rond een uur of 11 naar bed.


Woensdag 8 juni
Na het ontbijt eindelijk begonnen met het reisverslag van de afgelopen drie dagen maar om 12 uur is het klaar en ga ik de foto’s van de camera halen. We willen dit aan het eind van de middag op de weblog plaatsen. De middag brengen we weer door aan het zwembad. ’s Avonds is er aan het hoofdzwembad de “fireshow” van het animatieteam we zijn heel benieuwd dus na het diner meteen een plaatsje zoeken aan het zwembad. We zien eerst nog het laatste stukje van de kinderdisco en daarna is er nog wat muziek maar dan gaat het beginnen. Er komen 4 mensen op in badkledij met een fakkel in hun hand en gaan daarmee zwaaien op de maat van de muziek heel indrukwekkend, na een paar minuten gaan ze weg en komen weer wat later terug met 2 fakkels en gaan daarmee zwaaien op de maat van de muziek. Langs het zwembad staan andere animatiemedewerkers die ons willen laten klappen. Ze komen nog een keer terug en gaan nu de fakkels naar elkaar toegooien en dan gaan ze met de fakkels het water in en zwemmen wat rond. Er gaan er 2 op een surfplank zitten en worden vervolgens rond geduwd door het zwembad. Het eindigt met een brandende hoepel waar ze doorheen springen zo het water in. We hebben zelden zo iets slechts gezien. We zijn daarom wel aan een borrel toe om al deze ervaringen te verwerken. En naar bed want het wordt morgen vast en zeker weer een drukke dag.

Donderdag 9 juni
De dag begint natuurlijk weer met het ontbijt en daarna gaan we weer naar het zwembad. Het is een bewolkte dag dus niet zo warm. Om 1 uur is het tijd voor de lunch. Het was mij al opgevallen dat er geen mayonaise is. We hebben dit alleen tijdens het diner op onze eerste dag zien staan en daarna niet meer. De manager die in het restaurant de boel in de gaten houdt zegt dat het komt omdat het te warm is in het restaurant en daarmee te gevaarlijk voor de gasten, maar ’s avonds zou er wel weer mayonaise zijn. Patat zonder mayonaise smaakt niet daarom besluiten we om in de middag naar Kardamena te gaan lopen, zo hebben we ook wat lichaamsbeweging om daar in de supermarkt mayonaise te gaan kopen. Het is toch bewolkt dus niet zo warm en daarom goed wandelweer. Het begint zelfs te regenen, grote spatten, daar hebben we gauw foto’s van gemaakt. Kardamena is ongeveer 5 tot 6 kilometer bij ons hotel vandaan een uurtje lopen. Als we om 16.30 uur vertrekken dan kunnen we met de bus van 17.50 uur weer terug want heen en terug lopen is wel wat veel van het goede. We lopen op de weg vlak langs het strand en zien weer geregeld hotels en restaurants die leeg staan. De bewolking trekt ook op en het wordt steeds warmer maar na ongeveer een uur bereiken we Kardamena. De straat waar we doorlopen bestaat ook allemaal uit winkels en restaurants die ook allemaal dicht zitten. Zou dit echt door de crisis komen. De supermarkt is er nog wel en de mayonaise en wat te drinken worden gekocht en 10 minuten later komt de hotelbus terug naar het hotel. Bij het diner blijkt dat er nu ook geen mayonaise is dus de manager lult maar wat, Er staat vanavond sterren kijken op het programma en daar gaan we naar toe. Er wordt door het Neckerman animatieteam een presentatie gegeven en daarna kunnen door de telescoop naar de maan kijken. Ik weet nu waar de grote beer en de poolster te vinden is. Het was interessant om hier allemaal over te horen en te zien. Nog een laatste drankje en dan naar bed.


Vrijdag 10 juni
Vandaag weer eens een luie dag, een boekje lezen bij het zwembad onderbroken door de lunch en na het diner een spelletje kaarten en dat was het wel. We hebben vandaag wel voor volgende week dinsdag, woensdag en donderdag een auto gehuurd. We denken natuurlijk aan de dieren, geven de katten in het restaurant te eten, de mussen worden voorzien van brood. We hadden een appel meegenomen voor de Ezel, maar toen we deze wilde geven was de ezel verdwenen. Tot nu toe hebben we die nog niet terug gezien.

Uit eten met Karina

We zijn vanavond wezen eten in Amsterdam Oost, simpel wel lekker.
Biefstuk met patat en een Dame Blance toe, wat wil een mens nog meer.
Het gebouw is vast een oud Stork gebouw. Net een hele grote kantine.

Nieuwe lens en familie bezoek

Bert heeft ook dit jaar weer zijn vakantiegeld uitgegeven aan een lens.
Was nodig volgens hem, je kan hier hele mooie foto's mee maken. Na even testen werd de lens aangeschaft. Hier was volgens Bert uitvoering internet bezoek aan vooraf gegaan. We zijn benieuwd. Hij had vandaag tenminste iemand die steeds wilde poseren.

gedichtje uit een oud poeziealbum van Joke

Varen op Hemelvaartsdag

Tussen alle voorbereidingen door voor de vakantie zien we toch kans om even naar de sloep te gaan. Collega Simon ging ook varen en had gevraagd of we hem kwamen opzoeken om samen een bakkie te doen. Op de jachthaven aangekomen bleek de boot van Simon en Netty nog in de haven te liggen. Het bleek dat Netty in het ziekenhuis was opgenomen omdat haar bloed niet goed was. Dan toch maar een stuje gaan varen. Op de Noordplas zijn verschillende openbare eilanden waar iedereen gratis kan aanleggen. Op een van deze eilanden staat een restaurant. We hebben daar wat gedronken en een broodje gegeten. De bediening liet weer wat te wensen over maar na lang wachten kregen we toch ons broodje. DSaarna weer terug naar de jachthaven en nog even in de zon en dan naar huis want er is nog een hoop te doen voor we op vakantie kunnen gaan.

Nog 3 maanden