30 november 2011

Woensdag 30-11-2011 Kandy (de andere twee dagen volgen nog)
Vandaag is er weer een drukke dag we gaan eerst naar de botanische tuinen daarna gaan we naar het olifantenweeshuis, we gaan naar een edelstenenbedrijf en ook nog iets met houtsnijden.We twijfelen of we dit welwillen gaan doen want we hebben dit al heel vaak gezien en het eindigt altijd in de winkel. We eindigen met een citytour door Kandy.
We vertrekken rond een uur of 9 naar de botanische tuinen dit is een minuut of 20 door het al drukke verkeer van Kandy. We krijgen 1,5 uur de tijd om het park te bezoeken want we moeten uiterlijk om 1 uur in het olifantenweeshuis zijn om het voeren met de fles niet te missen.
Het park is heel mooi aangelegd en goed onderhouden alleen de bordjes met uitleg over de verschillende bomen en planten zijn min of meer vervaagd. Er zijn in dit park niet alleen apen maar ook vliegende honden, ze lijken een beetje op vleermuizen en hangen in grote getale ondersteboven in de takken van de bomen. Ze maken een ongelooflijk kabaal en er poept er 1 op de schouder van Bert.

Hier is ook de grootste bamboeboom ter wereld, hij is dan ook niet op 1 foto te vangen.

Sommige van de bomen in het park zijn echt gigantisch.
Wat ook opvalt zijn het grote aantal jonge stelletjes die hier wat privacy zoeken, op praktisch op elk bankje zit er wel een stel elkaar diep in de ogen te kijken. We lopen verder en zien een groepje toeristen bij een van de tuinlieden staan, het blijkt dat hij een schorpioen op zijn hand heeft liggen. Wij maken hier natuurlijk een foto van en lopen weer door net als de andere toeristen maar dat is niet wat de tuinman voor ogen heeft hij wil geld zien en achtervolgd iedereen net zolang totdat hij zijn geld gekregen heeft. Hij komt nauwelijks meer aan werken toe. ’s Avonds horen van onze andere reisgenoten dat zij ook de schorpioen gezien hebben en zij waren er op een heel ander tijdstip als wij. Dus de tuinman heeft hem afgericht of hij is van plastic. We zijn zoals afgesproken om 11.30 uur weer bij de uitgang van het park waar onze chauffeur/gids op ons wacht.
Op naar het weeshuis in Pinnawela het is meer dan 1 uur rijden en het verkeer zit ook niet mee wat de reis weer een stuk avontuurlijker maakte. We zijn toch nog op tijd aangekomen. Als we binnen zijn zien we een olifant apart staan en met een ketting vastgebonden, een paar medewerkers staan erom heen. We mogen foto’s s maken en de olifant aanraken uiteraard tegen betaling. Het blijkt dat deze olifant blind is niet meer vrij kan rondlopen. Op het veld daarachter staat de hele kudde en ook deze mag je tegen betaling aanraken. Ze zien er wel allemaal heel vriendelijk uit. We kunnen het toch niet weerstaan om een moeder met een kleintje van 2 maanden te aaien. Dan is het tijd om naar de plek te gaan waar het voederen plaatsvindt. Het is een soort van donkere stal waarvan de zijkanten open zijn er is alleen een hek waar je overheen kunt leunen. Er worden maar 2 olifanten van een jaar of 2 naar binnen gebracht en aan hun poot vastgebonden. En er komt een medewerker met een krat met flessen melk en een emmer vol met melk. Het blijkt dat de olifanten mag voeren als je een extra kaartje hebt gekocht of de medewerker gewoon geld geeft. Dit viel dus nogal tegen. Achter in de stal staat nog een olifant met een enorm gezwel op haar buik er is niets meer aan te doen en het dier staat daar maar de hele dag het is heel zielig. Na het voeren gaan alle olifanten naar de rivier. Ze moeten de weg oversteken en een stukje door het dorp lopen. Wij wachten ze op in een restaurant met uitzicht op de plek waar de olifanten het water in gaan. Op de weg hier naar toe zijn we gestopt in een winkel waar ze van olifantenpoep papier en andere dingen maken. We krijgen eerst een kleine rondleiding en kunnen zien hoe het proces werkt. Daarna naar de winkel. We kopen hier een magneet en een olifant. Tijdens het eten in het restaurant zien we de olifanten aankomen en langzaam het water in gaan. Het is geweldig om te zien hoe fijn ze het vinden in het water.

Opeens begon het heel hard te regenen. De olifanten hadden daar geen last van. Wij moesten heel snel een ander tafeltje zoeken onder het dak.

We gaan na de lunch en het zien van de badende olifanten weer richting Kandy. Onderweg weet de chauffeur ons over te halen om naar het edelstenenbedrijf te gaan. Er is een museum en een kamer waar ze een stukje mijn hebben nagebouwd. We eindigen natuurlijk in de winkel waar we geïnteresseerd doorheen lopen maar toch niets kopen. en de winkel. In Kandy aangekomen krijgen we een citytour en op een hoog punt kunnen we foto’s maken van het meer waar ook de tempel met de tand is. Wij hebben aangeven dat we geen tempels meer wilden zien maar we twijfelen nu wel heel sterk. We hebben in Egypte de piramides niet gezien en in Cuba zijn we niet in Havanna geweest en hier in Sri Lanka is de belangrijkste boedistische tempel van de tand dus daar moeten we eigenlijk wel heen. We spreken af om daar morgen heen te gaan. Op het uitkijkpunt is ook een winkel met traditionele kleding. We gaan even binnen kijken en Joke mag een sarong aantrekken om een foto te maken. Het staat haar heel goed. Daarna is het eindelijk tijd om naar het hotel terug te gaan. Een biertje gedronken en even een taart besteld bij de Hema voor de collega’s. Toen was het acht uur en tijd voor het diner. Morgen zijn er twee trouwerijen en we hebben nog even op de trouwlocatie gekeken het ziet er fantastisch uit. Tijdens het eten hebben de met z’n zessen de dag doorgenomen, natuurlijk met een wijntje. Daarna naar bed nog even wat lezen en tv kijken.

27 november 2011

Anuradhapura

Vandaag vertrekken we naar Anuradhapura na 10 minuten  rijden stoppen we bij een rivier om daar naar grote leguanen te kijken, ze worden  speciaal voor langsrijdende toeristen gevoederd. Uiteraard moet hiervoor betaald worden. Het zijn indrukwekkende dieren waar we een paar foto´s van maken.  Weer een paar kilometer verder stoppen we voor het maken van foto´s van een boedha  beeld aan de rand van een meer. Een halfuur later stoppen we om foto's van het meer te maken. Het ziet er prachtig uit en je kunt dit eigenlijk niet met een foto wweergeven. We zien onder weg verschillende stalletjes met vruchten. LaLa de chauffeur stopt om voor ons een Guave vrucht te kopen. Volgens Joke smaakt het een beetje naar appel en voor de rest naar niks. We rijden met de drie auto´s vlak achter elkaar ook al is het een individuele rondreis. Wij zijn de 2^e auto op een kruising gaat de 1^e auto recht uit en wij slaan samen met de 3^e auto linksaf. Na een paar honderd meter begint Lala te spreken over een postcard en een big wooden Wheel en een os, we begrijpen er helemaal niets van, maar dan wordt de auto aan de kant gezet en worden we naar een winkeltje langs de weg geleid. Het blijkt dat we hier een optionele excursie kunnen boeken. Er is een rondrit in een ossenkar en een boottocht op een meer naar een boerderij. We zien wat vage foto´s en besluiten om dit niet te gaan doen. We stoppen wel onderweg in Mihinthalaya volgens programma om daar de Mihinthalaya rock te beklimmen. Omdat de weg beschadigd is moeten we de auto laten staan en al meteen beginnen met klimmen. Er zijn ook hier weer opgravingen. In de grotten op deze plek heeft een paar duizend jaar geleden een monnik zitten mediteren omdat het rustig was in de jungle en daarna zijn er weer paleizen gebouwd en onderkomens voor de vele monniken die deze plek kwamen bezoeken. Er is hier een stenen bak van een meter of zes lang en een meter breed die gevuld werd met rijst voor de monniken. Als de bak vol was is dit genoeg voor duizenden monniken. Ook zien we een bord met daarop de functies die er in die tijd waren. De functie van Chief female cleaner valt meteen op. Het laat wel je fantasie werken voor wat betreft  de invulling van deze baan. Na de weg die schuin omhoog loopt komen we nu bij een trap met ongeveer 750 treden en het behoorlijk warm vandaag dus dat valt niet mee maar met wat pauzes onderweg lukt het wel. Boven aangekomen  moesten de schoenen uit en de pet af dus liepen we op blote voeten door het hete zand  en geen petje op om ons tegen de zon te beschermen.  We konden drie rotsen beklimmen. 1^e  rots  waarbij je via nauwelijks uitgehakte treden  omhoog moest  klimmen met als enige houvast een ijzeren reling. De 2^e rots met redelijk goede treden naar een stupa en de 3^e rots naar een boedha beeld. Wij zijn begonnen met de 1^e rots. Het is best heel zwaar om naar boven te klimmen de treden zijn  nauwelijks aanwezig en heel klein en het is heel druk waardoor je steeds opzij moet voor mensen die weer de rots af willen. Op een bepaald punt hebben we een tijd moeten wachten omdat er steeds mensen naar beneden  wilden en  het pad is zo smal dat wel moet wachten tot de weg weer vrij is. Het is ons uiteindelijk toch gelukt om boven te komen en het uitzicht is geweldig. Het naar beneden gaan is net zo lastig  en bezweet, vermoeid en dorstig komen we weer bij onze gids terug. Ons water hebben we ergens laten staan en daarom loopt Lala de gids helemaal naar beneden om een fles water te kopen. Opgefrist besluiten we de rots met de stupa te beklimmen. Het gaat nu een stuk makkelijker omhoog want de treden  veel beter. We lopen een rondje om de stupa, je kunt niet naar binnen. En gaan weer naar beneden. We gaan niet de laatste rots met de boedha beklimmen het is wel goed zo. We gaan weer de 750 treden naar beneden de weg af naar de auto  en op  weg naar Anuradhapura. We stoppen onderweg nog voor de lunch dit is ook in Anuradhapura vlakbij het hotel. Het is een mooi restaurant gelegen aan een meer we hebben er een prachtig uitzicht op. Aan de overkant van het meer kunnen we de stupa zien die we vandaag bezocht hebben. Na de lunch naar het hotel da aan hetzelfde meer ligt. Het is een mooi hotel met heel vriendelijk personeel en we krijgen ditmaal een goede kamer met balkon en uitzicht op de tuin en het zwembad. We trekken onze zwemkleding en gaan naar het zwembad. Na een ongeveer een  kwartier begint het heel heel hard te regenen en gaan maar weer terug naar onze kamer. Het houdt niet meer op met regenen. Het diner is het beste van wat we tot nu toe hebben gehad. Er is zelfs wijn en voor een redelijke prijs. Daarna naar bed want morgen gaan we weer opgravingen en stupa’s bezichtigen.

26 november 2011

Polonnaruwa
De ochtend begint om 9.00 uur. De nieuwe auto met chauffeur is gearriveerd. Hoe de chauffeur heet is niet helemaal uit te komen, maar wij noemen hem lala. Het hotel is niet goed wat ons betreft. Het is er donker en het stinkt. Er is geen mogelijkheid om buiten te zitten. Achteraf bleek dat er een stel al om een andere kamer had gevraagd, maar die is er niet. En het had waarschijnlijk ook niets uitgemaakt want alle kamers zijn hetzelfde en het stinkt overal naar putlucht. In de badkamer zit geen doucheputje maar een gat, logisch dat het stinkt Het ontbijt stelt ook niets voor. Oud casino brood wat je kan roosteren, jam en knakworstjes, je kan wel een omelet laten maken.
Deze dag staat in het teken van opgravingen. We beginnen in een parkje vlakbij het hotel. Ons hotel ligt vlakbij een meer dat is aangelegd door een of andere koning heel lang geleden. Het meer wordt gebruikt om het land te irrigeren . In het parkje zien we opgravingen, los lopende koeien, veel groene bomen. We lopen er een kwartiertje rond. We maken wat foto´s en gaan dan naar de volgende stop die is ook vlakbij. We beginnen bij een sluis waar het water van het meer als het nodig is over het land verdeeld kan worden. Daarna zijn we naar een museum gegaan. In het museum konden we voorwerpen zien die gevonden zijn op de plekken die we vandaag gaan bezoeken. Dit is een groot gebied. Het komt er op neer dat we elke keer een klein stukje rijden, uitstappen en rondlopen om alle opgravingen te zien. Vaak moeten we onze schoenen uit en op jue blote voeten verder. Ook moet je petje af. Overal zijn stupa´s, groot, klein, wit, rood. Overal komen we zwembaden tegen van de verschillende koningen. Je kunt niet naar binnen bij de Stupa´s er staan om elke stupa, 4 klein gebouwtjes, daar mogen we ook niet in. Daar heeft een hond waarschijnlijk maling aangehad want er ligt in een van de vier gebouwtjes een nestje met 4 puppy´s.

Als een van de laatste bezoeken van vandaag gaan we naar de liggende boedha. Dit was best indrukwekkend. Knap gemaakt en hoe hebben ze dat gemaakt. Er zaten ook mensen te bidden. De laatste stop was een houtsnijwerkplaats. Na een heeeel kleine rondleiding werden we naar de winkel gebracht. De zagen hele grote beelden en meubilair, dat zou binnen twee maanden naar Nederland verscheept kunnen worden, deze hadden ook heel grote prijzen. Twee verkopers gingen onderling ruzie maken wie aan ons iets zou gaan verkopen. Gezellig. We hebben een klein maskertje gekocht, dat ons energie zou moeten geven en dat kunnen we wel gebruiken. Buiten stond weer een hond met puppy´s. Je wilt ze wel allemaal meenemen, helaas gaat dat niet. Maar je hart breekt. Pa Doeser moet hier dan ook maar niet heen gaan. Onderweg hebben we geluncht in leuk tentje, verscholen tussen de bomen. De huiskamer grenst aan het restaurantgedeelte. Als je naar het toilet moest, liep je door een slaapkamer. Het eten was lekker. We hebben een sandwich en een omelet gegeten. De andere twee stellen waren er ook. Toevallige hé. Onze chauffeurs spreken onderling echt niets af! Na de lunch, die was pas om een uur of drie, zijn we richting hotel gegaan. We hebben daar buiten bij het zwembad aan ons verhaaltje gewerkt. We moesten zelf een tafel onder een zeiltje vandaan halen en verzetten, de ober kwam wel de tafel schoonmaken. Toen de ober ons drankje kwam brengen, struikelde hij, dat was dan weer lachen. Het eten ´s avonds viel erg tegen. Er was kip, nou ja eigenlijk botjes met een klein beetje kip. Alles was een beetje koud. Na het eten zijn we naar een hotel naast die van ons gegaan, daar was wifi. We kwamen tegelijk met Martijn en Majorie aan, later kwam ook het andere stel. In het hotel was op dat moment een besloten feest. We mochten wel in de lounge zitten. We hebben daar een glaasje rode wijn gedronken. Op een gegeven moment kwam de eigenaar van het hotel vragen of we ook wilde aansluiten bij het feest. Er was muziek, buffet enz. We hebben dat niet gedaan. Het was wel even gezellig met z´n zessen. Daarna naar bed. Het bed maakte zo´n raar geluid, we waren bang dat het bed uit elkaar zou vallen, de stank, de klamme lakens en de muggen erbij opgeteld maakte dat we weinig geslapen hebben en blij zijn dat we morgen weg gaan uit dit hotel.

Sri Lanka, 23, 24 en 25 november 2011

Om half twee in de middag vertrekken we richting Schiphol.
Het inchecken verloopt voorspoedig. Geen vertragingen. Toch vertrekken we 25 minuten later dan de bedoeling was. We krijgen om vast te wennen aan Sri Lanka Nasi te eten in het vliegtuig. We maken een tussenstop op Goa in India. In Goa moeten we ongeveer 40 minuten wachten. Er stappen passagiers uit en in. De mensen die vanuit Goa naar Amsterdam vliegen gaan eerst naar Colombo, moeten daar 1 1/2 uur het vliegtuig uit en gaan dan richting Amsterdam. Wij gaan dus nooit naar Goa met Arke We landen om 9.00 uur plaatselijke tijd het is dan in Nederland 4.30 ’s nachts. We zijn dan al ruim 12 uur onderweg en best wel moe, slapen in het vliegtuig lukt ons niet zo best. Op het vliegveld aangekomen stonden we natuurlijk weer in de verkeerde rij om ons paspoort te laten stempelen. We waren een van de eerste die het vliegtuig uitgingen en de laatste bij de bagageband. De koffers stonden op de band toen wij aankwamen. Buiten stond een mannetje met een Kras bordje. Er waren verschillende groepen van Kras. Wij zijn met drie stellen van 2 personen voor de individuele rondreis. We lopen met het Kras mannetje mee naar buiten, iedereen wil ons helpen met de koffers we krijgen meteen onze auto met chauffeur. De hebben een oude stationcar met een oudere chauffeur. De twee andere auto’s rijden al richting het hotel, wij moeten nog even op het Kras mannetje wachten, deze rijdt met ons mee naar het hotel.
Ondanks de geringe afstand van 20 kilometer zitten we toch nog een uur in de auto. Ze rijden links en heel gevaarlijk. We zitten regelmatig met onze ogen dicht. Volgens de chauffeur is het even wennen en dan weet je niet beter. Het stikt van de brommertjes en tuk tuks. Het hotel ligt aan Zee. In de zee kan je niet zwemmen vanwege de hoge golven. Er zitten 10 mensen in het hotel. We gaan eerst nog even een uurtje slapen, daarna gaan we op het terras zitten en een boekje lezen. We eten een sandwich, drinken een biertje. Om 19.00 uur kunnen we gaan eten. We mogen zelf kiezen wat we willen eten, we kiezen een beef curry. We moeten op ons eten en drinken heel lang wachten er wordt wel heel vaak naar ons kamernummer gevraagd. Ons drinken geeft de ober aan andere het eten wordt door elkaar gegooid. We krijgen na ruim een uur eten, de rijst was koud, de beef was taai enz. Gelukkig hoeven we morgen hier niet te eten. Na het eten gaan we naar bed. We vertrekken morgen om 8.30 uur. ´s Nachts zijn we regelmatig wakker we missen op de een of andere manier toch een stukje van de dag en we moeten nog even aan het vakantiegevoel wennen.

Vrijdag 25/11/2011 Polonnaruwa
Na het ontbijt met vers fruit, vers sap en een gebakken eitje vertrekken we om 8.30 uur richting Polonnaruwa. Onderweg stoppen we bij de Leeuwenrots in Sigurya.
Het begint al heel snel te regenen. Zoals we al eerder hebben geschreven is alleen het rijden op de weg al een avontuur, je toetert een paar keer en gaat dan inhalen, ook al is dat eigenlijk niet mogelijk. Ook lopen er honden en koeien los op straat en steken over wanneer het hun uitkomt. De achtbaan is er niets bij.
We moeten vandaag 215 kilometer afleggen. Onderweg maakt onze chauffeur een mistake en neemt de verkeerde afslag. Daar komt hij naar een kwartiertje achter, dus keren en opnieuw beginnen.
Om ongeveer 12.00 uur begint de auto een raar geluid te maken, het geluid wordt steeds harder, onze chauffeur gaat op zoek naar een garage. Bij de garage aangekomen, blijkt onze auto niet zo snel te maken. Er wordt contact gezocht met de twee andere auto´s. We worden verdeeld over deze twee auto´s. Bert bij het ene stel, Joke bij het andere stel. Zo reden we verder richting de Leeuwenrots. Als de auto morgen niet gemaakt is, krijgen we een andere auto met een nieuwe chauffeur. Ondertussen gaat het steeds harder regenen. We twijfelen heel erg of we de rots zo wel kunnen beklimmen. We rijden toch verder richting de rots, al zullen we alleen maar kunnen kijken.
Bij de rots aangekomen, besluiten we toch met z´n zessen te gaan klimmem,op dat moment regent het niet zo hard. Na het eerste stukje begint het echt weer heel hard te regenen. We lopen toch door, met regenjas paraplu enz. Iedereen wil ons weer helpen, maar wij gaan zelf naar boven.
Elke trap waar we ook lopen lijkt wel een waterval dat geeft wel een extra dimensie, maar maakt het ook glad en gevaarlijk. We zijn een heel eind naar boven geklommen, we besluiten het laatste gedeelte vanwege de regen niet te doen. We zijn doorweekt en de weg naar beneden is ook al een avontuur. De chauffeurs/gidsen zitten op hun gemak en op een droge plek bij de souvenirwinkeltjes op ons te wachten. De meeste van deze winkeltjes zijn vanwege het slechte weer gesloten. We stappen met onze natte kleren in de auto en dan gaan naar een restaurant voor de lunch. We gaan voor het buffet menu met rijst curry, kip, vis enz. Het is niet echt slecht maar het kan beter. Na de lunch is het nog 42 km. naar ons hotel in Polonnaruwa dat wil zeggen nog een uur rijden. Het is een beetje vreemd als we daar aankomen want Joke zit in de andere auto en die is nog niet aangekomen. Ik ben al in de kamer met 1 koffer en sta maar te kijken waar Joke blijft. Dit is wel een erg individuele rondreis en ik ben er niet blij mee. Na een kwartier arriveert de auto waar Joke in zit. Ik heb van een van de chauffeurs gehoord dat we morgen een andere auto krijgen met een nieuwe chauffeur. De auto is er morgen om 9.00 uur dus dan hoeven we niet meer gescheiden te reizen. Omdat we morgen nog in dit hotel blijven en we daarom de bagage in de kamer kunnen laten hadden Marjorie en Martijn een van de andere 2 stellen voorgesteld om met zijn vieren 1 auto te delen, maar als de nieuwe auto en chauffeur er op tijd zijn is dit niet nodig. We hebben aan het eind van de middag nog wat gedronken met hen en dat was heel gezellig. Om 19.30 staat het buffet klaar en ja hoor er is weer rijst en curry, vis enz. de chocolade taart als dessert is erg lekker en we hopen dat hij er morgen ook weer is. Na de taart is het tijd om naar de kamer te gaan nog een boekje lezen en dan slapen want morgen wordt weer een drukke dag.

Sinterklaasintocht van 2009, kijk op 6:40 een bekende Piet met Jordy.

Op de foto met Zwarte Piet

Foto van Anne in Cuba