Even een update uit Brazilië. We zijn naar de Markt in Goianinha geweest. Het is een markt waar de bevolking zelf zijn inkopen doet. De kippen het vlees (pens) ligt open en bloot op de stalletjes en het stinkt vreselijk. Ze laten een bende achter dat is echt niet normaal.
Bij het hotel zitten ook aapjes in de bomen, ze zijn heel klein, maar vreselijk schattig. Er zitten hier ook een soort wasbeertjes die ´s nachts op de daken van de huisjes zitten. Ze maken een hoop lawaai het is net of ze de dakpannen van het dak aan het rukken zijn.
Woensdag op excursie geweest. We werden met een soort jeep opgehaald bij het hotel. Ze zijn voorbij Pipa gereden tot het praia du Amor, het strand van de liefde, hier mag je niet zwemmen, er zijn hele hoge golfen, waardoor zwemmen te gevaarlijk is. Het strand kon je alleen zien als boven op rotsen stond.
De volgende stop was bij de rivier, in Brazilië hebben ze overal pontjes om de rivier of de zee over te steken. Het zijn een soort vlotjes, die door jongens met stokken naar de overkant worden gebracht, heel simpel, maar het werkt wel.
Daarna zijn we wezen zeilen met een zeilboot (nou ja), onze kapitein was een oud baasje, zonder tanden in zijn mond, en onze boot zag er ongeveer net zo uit. Maar de man had pret voor tien.
We werden naar een strandje gebracht, waar ze aan het kite-surfen waren, we hebben hier wat gedronken en in de zon gezeten en naar het kite-surfen gekeken. Er stond echt een hoop wind, je werd meteen gezandstraald. Je moet hier al een hoge factor zonnecreme gebruiken (minstens 20) anders verbrand je geweldig.
Met de zeilboot weer terug naar de wal. We werden naar een retaurantje gebracht, waar ze bijna alleen maar vis hadden, op de menukaart stond heel klein ergens dat ze ook kip hadden. Hier stond ook weer heel veel wind, zodat de kip bijna van je bord vloog.
Na de lunch gingen we naar de zandduinen, waar je op een soort snow board kan gaan zitten en dan van de duinen af kan glijden. We hebben het ook geprobeerd.
Het naar beneden glijden is leuk, maar het naar boven klimmen is toch wat minder.
Na deze ervaring door naar de creperia, waar je de mooiste zonsondergang van Brazilië kan zien. Hier kan je ook lekkere crepes eten voor ongeveer 8 reais, met suiker, chocolade, banaan enz. Dat is ongeveer 3 euro. De zon was binnen 3 minuten weg, opdat moment draaien ze in de creperia de vier jaargetijde van Vivaldi, dat is heel apart.
Bert heeft een onsteking aan zijn voeten opgelopen, zijn voeten zien er echt niet goed uit. Zodat we besluiten om naar de dokter te gaan. Dus zonder Pa en Moe, toch naar de dokter toe.
Hij krijgt antibiotica en moet pijnstillers slikken. Hij moet met z´n voeten ophoog liggen, kan even geen schoenen of slippers aan. Maar het ergste is hij mag maar twee biertjes per dag. We zitten nu al twee dagen noodgedwongen bij het zwembad, want zoutwater is wel goed voor die wonden, maar zand niet.
We zetten nu maar een paar foto´s op de blog, op één foto moet je een kwartier wachten.
We hebben nog een uurtje internet tijd gekocht, maar die foto´s blijft een ramp.
Gisteren hebben zijn we gaan kayakken, vermoeiend, maar erg leuk. Eerst langs de kust. Een tussenstop op een strandje, daarna verder de mangroven in. We hebben hier zelf geen foto´s van kunnen maken, het was niet verstandig om het fototoestel mee te nemen in de kayak. Er zijn wel allemaal foto´s gemaakt, die moet je natuurlijk weer kopen, ze worden op een cd-tje gezet, De kosten vallen deze keer erg mee 10 reais. Ze zouden vanochtend bij de receptie afgegeven worden, nou het is nu 22.00 uur en de foto´s zijn er nog niet, dat zal wel morgen worden. Alles gaat hier heerlijk rustig, maakt je niet druk, het geeft geen zin.
Vandaag de laatste dag, we zijn met het busje naar Pipa gegaan. nog een keer naar de dolfijnen kijken. Natuurlijk ook nog even door Pipa lopen wat shoppen, en wat foto´s nemen.
Als je naar het dolfijnen strandje gaat moet je met het tij rekening houden. Dat was ons de vorige keren wel gelukt. Maar het water kwam steeds hoger, onze handdoeken waren in één golf zeiknat. We zijn toen maar weggegaan, maar toch al een beetje aan de late kant, we moesten over rotsen klimmen, terwijl de golfen ons om de oren spatten. We hebben het gered, we zijn zeker wel een uur onderweg geweest. Ik (Joke) viel een paar keer, ik vond het vreselijk eng, stond te trillen op mijn benen, Gelukkig is Bert in dienst geweest, dus alles komt altijd goed.
Ik heb nog een paar slippers gekocht en een pakje sigaretten, want de sigaretten die Bert eerder had gekocht, hadden de tocht niet overleefd. Nu de laatste avond hier. Morgen moeten we om 15.00 uur onze kamer uit, en stop ook de all-inclusive. We gaan dan in een restaurantje naast ons hotel eten, dat schijnt erg lekker te zijn. We worden pas om 20.00 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Het wordt een lange nacht.
We hebben onze huiskat de hele week eten gegeven, die zal ons in ieder geval wel missen. ´s ochtends na het ontbijt brachten we altijd ham mee, vanavond hebben we haar een soort biefstuk gegeven, wij kregen het niet weg zo taai was het, maar zij vond het heerlijk.
