Snorkelen in Egypte

Laatste bericht uit Egypte.

We hebben eigenlijk niets bijzonders gedaan deze week. De excursie die we geboekt hadden werd de avond daarvoor afgezegd. Gelukkig maar, want die ochtend werd ik (Joke) met kramp in mijn lijf wakker, vreselijk. Poepen, spugen, nog meer poepen, koorts (de vloek van de Farao) het gaat lekker. We krijgen de maken met steeds meer kwalen, een stijf been, waarschijnlijk een menicus (volgens dokter Gerrit) enz. Vanavond gaan we de koffers maar inpakken. We moeten om 12.00 uur uit checken. Om 18.40 worden we opgehaald van het hotel. We zitten nu te internetten met Opa naast ons, dat is heel vermoeiend. Dus we stoppen er maar mee. De foto's zetten we er wel op als we terug zijn.

Zenna jarig!

Gefeliciteerd!!!

Ik wordt OMA!!!!

Ik had hiervoor al een keer geschreven dat ik twee huilende dochters aan de telefoon had gehad.
De een (Simone) belde dat ze zwanger was en het eigenlijk niet gepland was. De andere (Ursula) belde dat ze het moeilijk vond dat zij nog niet zwanger was. Ursula en Remko krijgen deze week en gesprek in het ziekenhuis over de mogelijkheid voor een IVF behandeling. Dan is het best even slikken als je zuster zwanger blijkt te zijn. Simone is ook over de schrik heen en heeft inmiddels een echo gehad.
Simone is zeven weken zwanger en is begin februari uitgerekend.
We gaan een spannende tijd tegemoet.

El Quseir en snorkelen

We zijn naar het stadje geweest met de bus. Ma ging niet mee, twee uur lopen in de zon was toch teveel van het goede. Het stadje bestond vooral uit bouwvallen en afval. De vuilnisman is hier nog niet uitgevonden. Pa heeft een snorkel gekocht, voor 6 euro, na een beetje afdingen. Een slof sigaretten van 10 euro en magneetjes voor op de ijskast, meer hebben we niet gekocht. We werden gedropt in een winkelstraatje bij een bazar, we moesten daar twee uur rond lopen. Heel ver zijn we niet geweest, want de chauffeur van de bus had gezegd dat hij beslist niet ging wachten als je niet op tijd bij de bus was.

Gisterochtend was er een gele vlag en in de middag was hij wit. We hebben wat gesnorkeld aan de buitenkant van het rif. GEWELDIG. Alle kleuren vissen en koraal in allelei kleuren. Verder hebben we niet veel gedaan. Als we nu bij de beach bar aankomen wordt de rose al klaar gezet.
We hebben eindelijk een excursie geboekt, we gaan dinsdag een bootreisje maken. Ook met snorkelen natuurlijk en een lunch. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad om dit te boeken, de oudjes begrepen het niet of luisteren niet, of er waren geen parasols op het strand, geen schaduw noem maar op. We zijn heel benieuwd wat ze er van gaan vinden.

Een stukje wandelen, met z'n drieën.

Bijna 1 week om!

Het is nog steeds lekker weer hier. Tussen de 33 en 36 graden. Het huisrif is echt fantastisch. Om aan de buitenkant van het rif te kijken mag er geen rode vlag zijn. Dit is vanaf het strand niet te bereiken, alleen vanaf de steiger. Bij teveel wind is er een rode vlag. We hebben maar een paar uurtjes een andere kleur vlag gezien. Dan is het heel druk op de steiger. Om een plekje op het strand te hebben, moet je om zes uur uit je bed. Als je na het ontbijt probeert een plekje te vinden op het strand kan je het vergeten. We hebben al weer van alles meegemaakt hier. Pa is door de stoel gezakt, Ma gewoon gevallen, Pa was de code van de kluis kwijt en heeft hij al dagen de schijt. Die verhalen zullen we jullie besparen. Maar er moesten natuurlijk wel pilletjes gehaald worden. Ma heeft al twee paar nieuwe schoenen gekocht, dan heeft ze stenen tussen haar tenen dan weer een blaar. Ze heeft haar teennagels geknipt en daarbij ook meteen een stukje van haar teen geknipt, weer een pleister. Ze zijn ook constant de weg kwijt. We kunen volgend jaar zo een weekje met Anne en haar soos vrienden mee. Verder doen we weinig. In de zon, uit de zon, drinken eten, slapen, snorkelen en zwemmen. We hebben twee huilende dochters aan de telefoon gehad. Daarover kunnen we nu nog verder niets zeggen. Misschien na donderdag. Vandaag gaan we naar het stadje El Quseir. Het stadje bestaat uit twee straten. We worden hier pas om 16.40 opgehaald en zijn dan ook weer om 19.30 terug. Stel je voor dat we niet kunnen eten. Gisteren was het thema bij het eten Duitsland. Sauerkraut, apfelstrudel en wienersnitzel.

Toch nog een foto uit Egypte

Bericht uit Egypte

We hebben een voorspoedige reis gehad. Geen vertraging. Geweldig mooi hotel. Heel groot, dus veel mensen bij het eten. Het eten is goed. Het rif voor de deur is prachtig, alsof je in een aquarium zwemt. Zelfs Opa is met zijn " eigen snorkeltje " aan het zwemmen. Het vind dat Oma ook maar even moet oefenen met zijn snorkeltje. Het is 40 graden, de temperatuur van het zwembad is 28 graden. Een mooie kamer. Er zit geen usb poort op de computer, dus een foto op de blog zetten wordt lastig. We hebben nog niet veel ondernomen, lekker in de zon zitten bij het zwembad of bij het strand.

Klaar voor de vakantie

Wij hebben ingecheckt. Vanavond de katten naar Karina brengen en de laatste dingen in de koffer stoppen. We zijn er zo aan toe. Lastige gesprekken en veel veranderingen op het werk.
We hebben ook vakantie ivm onze MBO-cursus. Die begint weer in september. Eindelijk een beetje rust in onze kop. We gaan proberen om in onze vakantie wat op de log te zetten, er is daar internet. Maar we gaan vooral luieren, mooie, leuke dingen bekijken, veel eten en drinken en genieten.

De caravan van Hans en Nel

Hans en Nel hebben een andere caravan op een andere camping. Ze staan nog steeds in Luxemburg, in Heiderscheidergrund, op camping Le Moulin.

Nog wat klooie met foto's

platte grond egypte

Hier een plattegrond van de plek waar we heen gaan tijdens onze vakantie.

Anne zit in Turkije.

Anne zit een weekje in Kusadasi. Lekker in de zon. Van uitrusten zal wel niet zoveel komen, ze is met een groep verstandelijk gehandicapten, als begeleiding. Ze vindt het zelf geweldig om met deze mensen op vakantie te gaan.

Ze zitten in dit hotel, 5 sterren, all inclusive. Geweldig toch. Ik hoop dat ze allemaal een fijne vakantie hebben.

Weer wat nieuws!

Onze werktijden gaan veranderen. Bij Joke worden de werktijden van 7 tot 7. Bij Bert van 7 tot 6. Er komen twee verschillende ploegen. Het zal best even wennen zijn. Of je nou om 7 uur moet beginnen, of dat je tot 7 uur werkt, het blijft wennen.