Even lekker in bad.

Varen over de Amstel etc.

Ter nagedachtenis

Vanmiddag is de oudste broer van mijn moeder overleden. "Ome Jan". Ome Jan is een groot deel van zijn leven schipper geweest. Ook was hij jarenlang de trotse bezitter van de sleepboot Brittania.

We hopen dat alle dierbare die hij in zijn leven heeft verloren boven op hem staan te wachten.

laatste deel Egypte

Zondag 20 juni
Vanochtend om zes uur op want we gaan op snorkelexcursie naar de Qulaaneilanden. Om zeven uur worden we opgehaald. We krijgen van het hotel een ontbijtpakket mee met broodjes, fruit en water. De bus die ons op komt halen is niet zo heel groot en we zitten heel krap op de te kleine stoeltjes met onze tassen op schoot. Na een klein uurtje rijden mogen we in een hotel even naar het toilet en krijgen te horen dat we nog meer dan een uur van onze bestemming verwijderd zijn. We rijden naar het zuiden op de snelweg die parallel aan de kust loopt. Overal worden nieuwe hotels gebouwd. We rijden door Marsa Alam heen en daar worden hele wijken bij gebouwd. Over tien jaar ziet het er hier heel anders uit. Eindelijk bereiken we de plaats waar we op de boot kunnen stappen. Er is een steiger en wat winkeltjes en een hoop zand. Het ziet er niet erg gezellig uit maar we hoeven hier alleen maar op de boot te stappen. We worden in twee groepen verdeeld Engels en Duits sprekend. Dit is voor de briefing die we krijgen voor we gaan snorkelen. Wij naar de Engels briefing. Dit is eigenlijk wel vreemd want onze Nederlandse touroperator ook mee is maar hij mag alleen iets zeggen als wij het niet begrijpen. Eerst worden de regels van het schip verteld, waar je drinken kan pakken waar niet met mag komen als niet droog bent en meer van dit soort dingen. Dan gaan we op weg naar het eerste eiland en volgt een nieuwe briefing waarin wordt uitgelegd de route die we gaan volgen en de regels waar we ons aan moeten houden tijdens het snorkelen langs het rif. We mogen niet over het rif zwemmen en het niet aanraken, we gaan veertig minuten snorkelen langs het rif.


Het ziet er prachtig uit er is zelfs een gezonken schip. Veertig minuten is best wel lang en we zijn blij als we weer op het schip zijn. Daarna naar het volgende eiland. Dit eiland wordt Nemo city genoemd vanwege de vele aanwezige Nemo visjes horen we tijdens de briefing. We bepalen nu zelf hoelang en hoever we gaan snorkelen. Wie zien verschillende anemonen waar de visjes in zitten. Maar om nu te zeggen dat het er vol mee zit nou nee. Maar het koraal is toch wel heel mooi. Weer aan boord wordt de lunch geserveerd wat erg lekker is alleen is het een Egyptische boot en er is geen bier dan maar water drinken bij het eten. Het derde eiland moet het mooiste zijn werd verteld tijdens de laatste briefing en inderdaad is dit ook zo. Een deel van de groep wordt met de rubberboot een eind verderop afgezet en moet terug snorkelen ook weer veertig minuten. Wij gaan niet mee en blijven in de buurt van het schip waar ook van alles te zien is. We zien zelfs een paar roggen. Weer aan boord blijkt dat de tweede wegwerp onderwatercamera toch een beetje lek is. We hopen er maar het beste van. De trossen worden losgegooid en we gaan weer naar de haven terug en dan weer de te kleine bus in voor meer dan twee uur terug rijden. Onderweg wordt gestopt bij een koffieshop die gemaakt is van zachtboard en waar koud water gekocht kan worden. Op de boot was al het drinken niet gekoeld en het water dat we nog bij ons hebben is ondertussen heel erg warm geworden. Er wordt onderweg nog gestopt voor diesel, daar kopen we ook een slof sigaretten, wat veel goedkoper is dan bij de winkels in het hotel. Om kwart over zeven zijn we weer in het hotel en precies op tijd voor het eten.

Maandag 21 juni
Na gisteren heel veel te hebben gesnorkeld, doen we vandaag maar weer eens niets.


Dinsdag 22 juni
40,6 graden is het eerste wat we vanochtend te horen kregen. Het was echt warm vandaag, om half tien was het 42,3. De hoogste temperatuur was 43,9, dat is echt te warm, we zwemmen veel vandaag. Drinken natuurlijk ook veel, dat moet wel. Tijdens de lunch eten we alleen maar toetjes, niemand heeft zin aan het buffet met kip en gebakken vis. Vanmiddag gaan we toch nog eens richting het baaitje om te kijken of we daar nog wat vissen zien. We lopen door het water. Het zeewater is heet, zo warm maak je het badwater niet eens. We zien weer een hoop vissen. De camera heeft nog steeds kuren, toch maken we een paar mooie foto´s en filmpjes. Als we het water uitkomen waait het behoorlijk, de zandkorrels doen gewoon zeer op je benen en gezicht. Als we weer aankomen bij de steiger zien we dat er ook een rode vlag hangt, dat betekent veel wind.
Nog even wat zwemmen en dan maar een stukje schrijven voor op de weblog. Na het eten gaan we zoals gewoonlijk naar het terras met de zingende Egyptenaar maar het is veels te warm om buiten te zitten, het blijft ongeveer 38 graden met een hele warme wind. We gaan maar naar binnen waar de airco aanstaat. Als we een paar uur later op onze kamer aankomen is het er om te stikken zo heet dus meteen maar de airco aan. Normaal hebben we nooit de airco aan omdat hij nogal luidruchtig is maar nu kunnen we niet anders.

Onder water foto's

Foto van het schildpad

Egypte deel 3

Woensdag 16 juni
Elke dag is een beetje hetzelfde, zonnen bij het zwembad, en een beetje snorkelen. Vandaag lopen we eens links af, buiten het hotel. We lopen richting Port Ghalib. Echt door de woestijn. Er ligt een zeiljacht op het strand, waarschijnlijk stukgeslagen op de kust. Het moet een hele mooie boot geweest zijn. Bij hotel Marina nemen we de watertaxi naar het dorpje zelf.

Het is een nieuw dorpje, alle winkels zijn dicht, vreselijk saai. We gaan na een half uurtje dan ook maar weer terug met de watertaxi. Midden in de woestijn ligt dan ineens een rotonde van asfalt die nergens toe leidt.

Donderdag 17 juni
De dagen lijken veel op elkaar. Vandaag gaan we weer snorkelen in de baai een kwartier lopen van het hotel. Het is weer erg warm dus als we bij de baai zijn aangekomen meteen de snorkel op en de zee in. We gaan opnieuw op zoek naar schilpadden en eindelijk na een tijdje ziet Joke er een hele grote wij zwemmen er onmiddellijk achteraan en ik wil er een foto van maken maar de accu van de camera is leeg terwijl ik hem toch de vorige dag heb opgeladen dus helaas geen foto´s. De schildpad is bijna net zo groot als ik en het is heel bijzonder om met zo´n groot dier mee te zwemmen. Hij of zij dat is niet te zien blijft ondanks alle aandacht gewoon doorgaan met zeegras eten en af en toe adem halen. Ik zou er wel uren achteraan willen zwemmen maar hij gaat steeds verder de zee in en op een bepaalt moment moeten we terug. Dan nog maar wat snorkelen vlak bij het strand waar je kunt staan. We zien nog een heel klein stukje nieuw koraal met allemaal hele kleine anemoon visjes dat is ook geweldig om te zien.

Daarna weer terug naar het hotel en een biertje drinken om het zout weg te spoelen. Aan het eind van de dag gaan we snorkelen bij het hotel. Zodra we een stukje bij de zwemtrap vandaan zijn kijken we recht in de ogen van een Baracuda van meer dan een meter lang die ons niet zo vriendelijk aankijkt. We besluiten om maar snel door te zwemmen. We kijken wel steeds om maar hij komt ons niet achterna. Na nog een halfuur langs het rif gesnorkeld te hebben gaan we terug naar het hotel om ons klaar te maken voor het diner. Na het diner maar weer naar het terras voor de muziek van onze Egyptische vriend. Onze digitale onderwater camera is niet meer op te laden. Of de accu is stuk of de lader en in de verre omtrek kunnen we geen nieuwe kopen. Zondag gaan op snorkel excursie en uit nood moeten we van die wegwerpcamera’s kopen dus flink balen.

Vrijdag 18 juni
´s ochtens horen we een gekletter in de gang. Pa haalt iedere morgen heel lief een kopje thee en een beker melk voor Moe. Alleen laat hij nu voor de deur de beker melk uit zijn handen vallen. Hij ruimt het netjes op. Hij dweilt het op met een handdoek.
Ook is hij al bij de receptie geweest om te melden dat het licht het niet doet. Het was dus druk bij de kamer van de familie Doeser.
Vandaag hebben we helemaal niets gedaan, zelfs niet gesnorkeld. Het is heel warm. Dus geen zin om je te bewegen.
Natuurlijk wel gegeten en gedronken. ´s Avonds naar muziek van Andre Hazes geluisterd en een potje hartenjagen gespeeld.

Zaterdag 19 juni
Pa heeft ontdekt waar de temperatuurmeter hangt. Hij komt ons dan ook steeds de temperatuur doorgeven. ´s Morgens om half negen was het al ruim 39 graden, onder de parasol bij de poolbar.

Om zes uur ´s middags was het nog 40 graden, dus veel drinken moeten we wel. We zijn naar het winkeltje gegaan om een onderwatercamera te kopen,morgen worden we om zeven uur opgehaald bij het hotel. Pa en Moe gaan niet mee.

Egypte deel 2

Maandag 14 juni
Vanmiddag speelt Nederland zijn eerste wedstrijd. Dat is bij het ontbijt al te merken, zes helemaal in het oranje geklede mensen komen de ontbijtzaal binnen. Hup Holland Hup.
Vandaag zijn ze we niet helemaal lui, we gaan naar een baaitje, 15 minuten lopen, daar is het heel mooi snorkelen. Voor het hotel mag het vandaag niet. Er hangt een rode vlag, dan is het niet verantwoord om te snorkelen. Er staat ook een hoop wind. We lopen langs het strand, door het zand richting het baaitje, We passeren een bordje waarop staat militair gebied, verboden toegang. We hadden al gehoord dat je daar gewoon moest doorlopen. Dat hebben we dan ook gedaan. We zien hele mooie vissen, gele, blauwe, zwarten, geweldig. Het koraal is daar ook geweldig. Er zouden ook schildpadden moeten zitten, die hebben we alleen nog niet gezien. Op de terugweg zien we een vis op het droge liggen, die volgens Bert nog niet dood is. Bert raapt hem op en brengt hem naar de zee. Na even op adem gekomen te zijn zwemt hij weer verder. Nog even lunchen, we eten er bijna elke dag patat met mayonaise, dat is heel lekker. Er is altijd wel kip en vis, sla enz. Maar de patat blijft onze favoriet. Dan is het tijd om naar voetballen te gaan kijken. We kunnen de wedstrijd kijken in de peanuts bar. Daar zitten alle oranje gekleurde Nederlanders. Het is een kleine ruimte met een kleine tv. We houden het na de eerste helft dan ook voor gezien en vertrekken weer naar het zwembad. We horen de stand straks wel. ´s Avonds hebben was het thema `wereld gerechten´ in het restaurant, dat betekende kip, beef en inktvis. Er wordt elke avond een verse salade klaar gemaakt. Ook de toetjes zijn weer volop aanwezig.

Dinsdag 15 juni
Vanochtend zijn we weer naar het baaitje gelopen, Moe ging niet mee, die heeft volgens haar `een beginnende longontsteking´, ze hoest wel, als dat zo blijft zal het wel een doktersbezoek worden. Pa gaat ook snorkelen, krijgt af en toe een slok zout water binnen maar voor de rest gaat het goed. Bert gaat op zoek naar de schildpadden. Zodra hij er één heeft ontdekt zwemt hij hem achterna. De schildpad is wel een meter lang. Hij is zo enthousiast dat hij een heel stuk afgedreven is. Pa en ik staan langs de kant om te kijken of het wel goed allemaal, gelukkig kan hij op een gegeven moment weer staan. Bert heeft foto´s van het schildpad gemaakt. We zijn nog een beetje verder wezen snorkelen en daarna weer terug naar het hotel om te eten natuurlijk. Op de terugweg ziet padvinder Bert weer een kwal op het droge liggen, die moet natuurlijk ook weer gered worden.´s Middags zijn we van de steiger wezen snorkelen. De vlag was geel dus dan kan dat. Wat zitten daar mooie vissen, onvoorstelbaar. Hele grote en kleine. Bert speelt er met één, deze vis draait om zijn handen heen, maar te pakken krijgt hij hem niet. Na een tijdje gaan we weer aan het zwembad liggen met een biertje en een frisje.
Om zes uur is het tijd om naar onze kamer te gaan om dit verhaaltje te typen. De batterij van de laptop laadt niet op, we moeten dus een beetje improviseren.

Bericht uit Egypte

Donderdag 10 juni

Vandaag gaan we op vakantie naar Marsa Alam in Egypte. De taxi komt ons om half elf ophalen. Maar voor dat we kunnen vertrekken wordt eerst nog de afzuigkap opgehangen en de tegels gekit. Om kwart voor negen staan Ewoud en zijn zoon Sander voor de deur om de klus te klaren. Ik Bert ga om kwart over negen mijn schoonouders halen en als we terugkomen is het klusteam vertrokken. Na nog eens goed gekeken te hebben blijkt dat het gelukt is om de afzuigkap één centimeter uit het midden te hangen. Dus na de vakantie nog een klusje te doen.
De taxi is precies op tijd en dan op weg naar Schiphol. We hadden thuis al ingecheckt en we hoefden daarom alleen maar onze koffers in te leveren. Zelfs de paspoortcontrole ging heel snel omdat we dit ook zelf konden doen. De foto in je paspoort wordt ingescand en de chip ingelezen je hoefde alleen maar te lachen naar de camera en je kon doorlopen. Nog wat tijdschriften kopen en wat eten en daarna het vliegtuig in en op weg naar onze vakantiebestemming. De verwachtingen zijn hooggespannen. De vlucht verloopt voorspoedig rond een uur of acht Egyptische tijd wordt de landing ingezet we zijn het enigste vliegtuig dus de wachttijd op het vliegveld is kort. Het lukt ons weer om een te duur visum te kopen bij de touroperator € 17,00 in plaats van de € 10,00 bij de bank een loket ernaast.
Het hotel ligt maar vijf kilometer bij het vliegveld vandaan waardoor de transfertijd maar een half uurtje duurt. We krijgen nog wat te eten en daarna naar de kamers. De belangrijke spullen in de kluis en daarna nog even naar het terras voor een glaasje wijn en dan naar bed.

Vrijdag 11 juni
Na het ontbijt naar de gebruikelijke bijeenkomst van de touroperator die ons van informatie voorziet voor wat betreft het hotel en wat er verder zoal te doen is. Daarna zijn we aan het zwembad gaan liggen boekje lezen wat drinken en zwemmen in het zwembad. Na de lunch nog even naar het strand geweest. Het gebied waarin je de zee in mag is zo ondiep dat je nauwelijks je voeten nat krijgt. Als je echt de zee in wil moet je de in zee geplaatste steiger af waar je kunt snorkelen of duiken. Na het diner weer het terras op om nog wat te drinken en dan naar bed.

Zaterdag 12 juni
Omdat je toch niet vanaf het strand de zee in kunt omdat het zoals al eerder gezegd het veel te ondiep is blijven we bij het zwembad. We liggen vlakbij onze kamers en de poolbar wel zo makkelijk. Vandaag doen we niet veel eigenlijk helemaal niets anders dan wat lezen een biertje drinken en ontbijten, lunchen en dineren en ’s avonds nog wat drinken op het terras waar nu ook muziek is. Een Egyptenaar in pak draait muziek en zingt ook mee. Hij moet alleen nog wat oefenen op de tekst van al die bekende Engelse Liedjes maar wat geeft het.

Zondag 13 juniVandaag lukt het ook niet echt om iets te gaan doen. Ik Bert neem me elke dag voor om onze camera tevoorschijn te halen en te gaan fotograferen. Maar het wordt weer een dagje lezen. Ik heb alleen wat foto’s genomen met de onderwatercamera in het zwembad. ’s Avonds is er een show van het animatieteam. Normaal gesproken wordt dit in andere hotels gedaan bij het restaurant of het terras. Maar hier is er een speciale arena aangelegd nogal afgelegen richting strand. We besluiten er toch maar naar toe te gaan. Er zit bijna geen mens en je kunt er niets te drinken krijgen. De show valt ook tegen alleen maar dansen en iemand dat hij Michael Jackson nadeed wat niet echt een succes is. Na een kwartiertje hebben we het wel gezien. Dan maar weer naar het terras waar de Egyptenaar ook weer van de partij is. Vandaag laat hij de gasten zingen. Daar wordt je net vrolijk van. Er is een Italiaan die niet van ophoeden weet en daar tussendoor laat hij tangomuziek horen omdat er twee andere gasten zijn die daar zo leuk op kunnen dansen. We zijn maar niet zo laat naar bed gegaan.

Op vakantie..

Nog ongeveer een uurtje en dan gaan we op vakantie. De keuken is een half uurtje geleden afgemaakt. Het is toch nog goed gekomen.
Het een bijzondere maanden, de afgelopen maanden. Bert geen functie, nu heeft hij voor 99,9% een andere baan, hij heeft het daar vreselijk naar zijn zin. De keuken met al zijn tegenslagen. Elk nadeel heeft toch zijn voordeel. We hebben een mooie keuken. Allebei een andere functie, en gaan nu op vakantie.

Simone heeft haar middenvoetsbeentje gebroken.

Simone heeft tijdens de teambuilding dag van haar werk haar middenvoetsbeentje gebroken.
Ze zit tot haar knie in het gips. Ik heb een borduurpakket voor haar gekocht, dan heeft ze wat te doen.

Onze mobiel is gestolen..

Hier een foto van de dief.

We hebben aangifte gedaan...

Blauwe ogen, ja ja