Elke dag is een beetje hetzelfde, zonnen bij het zwembad, en een beetje snorkelen. Vandaag lopen we eens links af, buiten het hotel. We lopen richting Port Ghalib. Echt door de woestijn. Er ligt een zeiljacht op het strand, waarschijnlijk stukgeslagen op de kust. Het moet een hele mooie boot geweest zijn. Bij hotel Marina nemen we de watertaxi naar het dorpje zelf.
Donderdag 17 juni
De dagen lijken veel op elkaar. Vandaag gaan we weer snorkelen in de baai een kwartier lopen van het hotel. Het is weer erg warm dus als we bij de baai zijn aangekomen meteen de snorkel op en de zee in. We gaan opnieuw op zoek naar schilpadden en eindelijk na een tijdje ziet Joke er een hele grote wij zwemmen er onmiddellijk achteraan en ik wil er een foto van maken maar de accu van de camera is leeg terwijl ik hem toch de vorige dag heb opgeladen dus helaas geen foto´s. De schildpad is bijna net zo groot als ik en het is heel bijzonder om met zo´n groot dier mee te zwemmen. Hij of zij dat is niet te zien blijft ondanks alle aandacht gewoon doorgaan met zeegras eten en af en toe adem halen. Ik zou er wel uren achteraan willen zwemmen maar hij gaat steeds verder de zee in en op een bepaalt moment moeten we terug. Dan nog maar wat snorkelen vlak bij het strand waar je kunt staan. We zien nog een heel klein stukje nieuw koraal met allemaal hele kleine anemoon visjes dat is ook geweldig om te zien.
Daarna weer terug naar het hotel en een biertje drinken om het zout weg te spoelen. Aan het eind van de dag gaan we snorkelen bij het hotel. Zodra we een stukje bij de zwemtrap vandaan zijn kijken we recht in de ogen van een Baracuda van meer dan een meter lang die ons niet zo vriendelijk aankijkt. We besluiten om maar snel door te zwemmen. We kijken wel steeds om maar hij komt ons niet achterna. Na nog een halfuur langs het rif gesnorkeld te hebben gaan we terug naar het hotel om ons klaar te maken voor het diner. Na het diner maar weer naar het terras voor de muziek van onze Egyptische vriend. Onze digitale onderwater camera is niet meer op te laden. Of de accu is stuk of de lader en in de verre omtrek kunnen we geen nieuwe kopen. Zondag gaan op snorkel excursie en uit nood moeten we van die wegwerpcamera’s kopen dus flink balen.
Vrijdag 18 juni
´s ochtens horen we een gekletter in de gang. Pa haalt iedere morgen heel lief een kopje thee en een beker melk voor Moe. Alleen laat hij nu voor de deur de beker melk uit zijn handen vallen. Hij ruimt het netjes op. Hij dweilt het op met een handdoek.
Ook is hij al bij de receptie geweest om te melden dat het licht het niet doet. Het was dus druk bij de kamer van de familie Doeser.
Vandaag hebben we helemaal niets gedaan, zelfs niet gesnorkeld. Het is heel warm. Dus geen zin om je te bewegen.
Natuurlijk wel gegeten en gedronken. ´s Avonds naar muziek van Andre Hazes geluisterd en een potje hartenjagen gespeeld.
Zaterdag 19 juni
Pa heeft ontdekt waar de temperatuurmeter hangt. Hij komt ons dan ook steeds de temperatuur doorgeven. ´s Morgens om half negen was het al ruim 39 graden, onder de parasol bij de poolbar.
Om zes uur ´s middags was het nog 40 graden, dus veel drinken moeten we wel. We zijn naar het winkeltje gegaan om een onderwatercamera te kopen,morgen worden we om zeven uur opgehaald bij het hotel. Pa en Moe gaan niet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten