Maandag 14 juni
Vanmiddag speelt Nederland zijn eerste wedstrijd. Dat is bij het ontbijt al te merken, zes helemaal in het oranje geklede mensen komen de ontbijtzaal binnen. Hup Holland Hup.
Vandaag zijn ze we niet helemaal lui, we gaan naar een baaitje, 15 minuten lopen, daar is het heel mooi snorkelen. Voor het hotel mag het vandaag niet. Er hangt een rode vlag, dan is het niet verantwoord om te snorkelen. Er staat ook een hoop wind. We lopen langs het strand, door het zand richting het baaitje, We passeren een bordje waarop staat militair gebied, verboden toegang. We hadden al gehoord dat je daar gewoon moest doorlopen. Dat hebben we dan ook gedaan. We zien hele mooie vissen, gele, blauwe, zwarten, geweldig. Het koraal is daar ook geweldig. Er zouden ook schildpadden moeten zitten, die hebben we alleen nog niet gezien. Op de terugweg zien we een vis op het droge liggen, die volgens Bert nog niet dood is. Bert raapt hem op en brengt hem naar de zee. Na even op adem gekomen te zijn zwemt hij weer verder. Nog even lunchen, we eten er bijna elke dag patat met mayonaise, dat is heel lekker. Er is altijd wel kip en vis, sla enz. Maar de patat blijft onze favoriet. Dan is het tijd om naar voetballen te gaan kijken. We kunnen de wedstrijd kijken in de peanuts bar. Daar zitten alle oranje gekleurde Nederlanders. Het is een kleine ruimte met een kleine tv. We houden het na de eerste helft dan ook voor gezien en vertrekken weer naar het zwembad. We horen de stand straks wel. ´s Avonds hebben was het thema `wereld gerechten´ in het restaurant, dat betekende kip, beef en inktvis. Er wordt elke avond een verse salade klaar gemaakt. Ook de toetjes zijn weer volop aanwezig.
Dinsdag 15 juni
Vanochtend zijn we weer naar het baaitje gelopen, Moe ging niet mee, die heeft volgens haar `een beginnende longontsteking´, ze hoest wel, als dat zo blijft zal het wel een doktersbezoek worden. Pa gaat ook snorkelen, krijgt af en toe een slok zout water binnen maar voor de rest gaat het goed. Bert gaat op zoek naar de schildpadden. Zodra hij er één heeft ontdekt zwemt hij hem achterna. De schildpad is wel een meter lang. Hij is zo enthousiast dat hij een heel stuk afgedreven is. Pa en ik staan langs de kant om te kijken of het wel goed allemaal, gelukkig kan hij op een gegeven moment weer staan. Bert heeft foto´s van het schildpad gemaakt. We zijn nog een beetje verder wezen snorkelen en daarna weer terug naar het hotel om te eten natuurlijk. Op de terugweg ziet padvinder Bert weer een kwal op het droge liggen, die moet natuurlijk ook weer gered worden.´s Middags zijn we van de steiger wezen snorkelen. De vlag was geel dus dan kan dat. Wat zitten daar mooie vissen, onvoorstelbaar. Hele grote en kleine. Bert speelt er met één, deze vis draait om zijn handen heen, maar te pakken krijgt hij hem niet. Na een tijdje gaan we weer aan het zwembad liggen met een biertje en een frisje.
Om zes uur is het tijd om naar onze kamer te gaan om dit verhaaltje te typen. De batterij van de laptop laadt niet op, we moeten dus een beetje improviseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten