maandag 19 augustus

Als we wakker worden en naar buiten kijken is het heel erg mistig. De boerderij een eindje verderop kunnen we nu niet zien. Wat we wel kunnen zien zijn verschillende schilderijen in onze kamer waar Johan Cruijff op staat. We worden van verschillende kanten door hem bekeken.

Vandaag willen naar het Hunebedcentrum en naar het Boomkruinpad voordat we naar huis gaan. We hopen daarom dat de mist snel optrekt. Eerst maar ontbijten en uitchecken en dan zien we wel verder. Een uurtje later zijn we onderweg naar het hunebedcentrum. Het is nog steeds mistig maar af en toe komt de zon er toch al een beetje door. Het Hunebedcentrum valt een beetje tegen er liggen een hoop zwerfkeien die tijdens de ijstijd uit Scandinavië zijn komen rollen maar een hunebed zien we in eerste instantie niet.

We lopen verder een stukje bos in en daar vinden we dan het hunebed. Het is behoorlijk groot er worden natuurlijk foto’s van gemaakt en een toevallig aanwezige andere bezoeker is zo vriendelijk om een foto van ons beiden te maken.

Er staan nog een paar hutjes en een tent die we kunnen bezichtigen en dan hebben we het wel gezien. We moeten ook opschieten want volgen het weerbericht dat we onderweg hier naar toe hebben gehoord wordt het heel slecht weer. We hoorden in het park in de verte het al donderen.

Het Boomkruinpad is maar een kilometer of 5 hier vandaan dus snel er naar toe. Als we aankomen wordt het steeds donkerder. We kopen een kaartje en moeten eerst een stukje door een tunneltje lopen en dan via een wenteltrap omhoog en naar buiten het Boomkruinpad op. We voelen al een paar spetters en het wordt steeds donkerder. Het pad is niet echt lang en we lopen snel door. Aan het einde van het pad is er een trap. Als we beneden zijn barst de bui los en lopen snel door naar het bezoekerscentrum waar nog een bakje koffie drinken. Het gaat steeds herder regenen en het ziet er niet uit alsof het snel droog wordt. We besluiten om maar naar huis te gaan.

Omdat we de navigatie op “vermijd snelwegen” hebben gezet belanden we in de buurt van Giethoorn en omdat het toch nog is opgehouden met regenen gaan we daar naar toe. We lopen langs een kanaal waar je overal elektrische bootjes kunt huren of een rondvaart kunt maken. We lopen het eerste verhuurbedrijf voorbij maar bij het tweede worden we aangesproken en laten we ons overhalen voor een rondvaart van 1 uur. We krijgen er zelfs koffie bij.

Het is vandaag rustig en we zitten totaal maar met 6 personen in de boot terwijl er wel plek is voor een man of 30. Van deze 6 komen er 2 uit Koeweit. De man vertelt dat hij al jaren naar Nederland komt voor zaken. Maar het blijft wonderlijk dat een stel uit Koeweit een rondvaart gaat maken in Giethoorn. De gids/stuurman vertelt dat op een drukke dag er wel 1000 bootjes door de smalle kanaaltjes varen. Dit zijn dan rondvaartboten, elektrische bootjes en nog privé bootjes. Het is dan filevaren. Maar vandaag is het rustig en kunnen we alles goed zien. Het is eigenlijk een vaste route die je kunt varen. De kanalen zijn maar smal en om aanvaringen zoveel mogelijk te voorkomen is eenrichtingverkeer. De huizen staan bijna allemaal op kleine eilandjes en zijn alleen te bereiken door middel van een privebrug.

We varen Giethoorn uit en een meer op. De gids/stuurman verteld dat het water van dit meer overal 89 cm diep is. Aan de rand van het meer staat een restaurant 'Smits Paviljoen' dat een grote rol heeft gespeeld in de film Fanfare van Bert Haanstra die hier is opgenomen. Na het meer varen we Giethoorn weer in.

Een groot aantal ven de huizen hier heeft een rieten dak dit komt omdat het riet dat voor de daken gebruikt wordt uit deze buurt komt. Een rieten dak gaat ongeveer 30 jaar mee en moet daarna vervangen worden. Volgen de gids/stuurman is dit een dure aangelegenheid maar het voordeel van zo’n dak is dat het in de zomer binnen koel is en in de winter lekker warm blijft. We varen nu naar de plaats waar we aan boord zijn gegaan en stappen uit.

Het is nog vroeg in de middag en we gaan nu lopend Giethoorn verkennen. We blijven ons verbazen over de mooie huizen die hier ziet staan. We stoppen onderweg nog om wat te drinken.

En daarna lopen we terug naar de parkeerplaats en gaan nu rechtstreeks naar huis waar we rond een uur of 6 aankomen.

Het weer was niet zo mooi als op Ameland maar we hebben weer een hoop gedaan en gezien en ons prima vermaakt.










 

zondag 18 augustus

Als we opstaan regent het en het ziet er niet uit alsof het spoedig opklaart. Volgens de weersverwachting zou tegen de middag de zon weer gaan schijnen. Eerst maar ontbijten. We besluiten om naar het Veenpark te gaan in Barger-Compascuum in de buurt van Emmen. Dit ook een soort van museumdorp waar vroeger de turfstekers met hun familie woonden. Het is ongeveer 35 km bij ons hotel vandaan en we hopen dat het tegen de tijd dat we daar aankomen niet meer regent. Dit blijkt een ijdele hoop maar we gaan toch maar naar binnen. Het is ongeveer 10:15 uur en we zijn de eerste die het park in gaan.

De paar andere bezoekers zitten nog in het restaurant. Je kunt hier de verschillende huizen bekijken zodat je een beeld krijgt hoe de mensen hier vroeger geleefd hebben. En als je zo’n huisje binnengaat sta je in ieder geval droog. Onze eerste indruk van dit park was, met een uurtje hebben we het wel gezien. Maar het is toch wel leuk en interessant. Aan het begin van de middag gaat de zon ook weer schijnen waardoor het weer lekker warm wordt.

In het pannenkoekenhuis drinken we koffie met appeltaart buiten op het terras. Er zijn zelfs een aantal plaggenhutten nagebouwd je moet er toch niet aan denken om hierin te wonen.

Er vaart ook een Turfschip waarmee je van de ene kant van het park kunt varen en natuurlijk gaan we mee.

Als we van de boot afstappen zijn we precies op tijd om in het treintje te stappen dat ons naar een plek brengt waar we een demonstratie turfsteken krijgen. We zijn hiermee 00:45 min. Onderweg. We rijden eerst een stuk over het Drentse platteland en daarna moeten we uitstappen en via een brug over het kanaal dat ook door het park loopt komen we op de plek van de demonstratie. Er is al hel veel turf afgegraven. Er zijn 4 soorten turf. De bovenste laag die niet brandbaar is en door boeren over het land verspreid wordt als mest. De 2^e laag is ook niet brandbaar en gebruikt als potgrond voor kamerplanten. De 3^e laag is wel brandbaar. Maar de beste kwaliteit is de 4^e laag. Deze laag zit helemaal onderaan en daardoor helemaal samengeperst waardoor het hele compacte zware blokken worden.

Als we weer op het station aankomen zijn we precies op tijd voor het andere treintje die een ronde maakt over het park. We stappen uit op de halte waar de bakkerswinkel is en kopen een paar gevulde koeken. En dan zit de dag op het Veenpark erop.

 

 

Op de weg terug naar het hotel komen door Emmen en we stoppen hier om nog wat te drinken in het centrum vlakbij de ingang van de dierentuin. .

Bij het hotel aangekomen hebben we nog even tijd om op het terras wat te drinken voor we aan het diner kunnen. Vandaag eten we Uiensoep cordon bleu met wortels en aardappelkroketjes met een arretjescake met slagroom toe. Dit is een cake gemaakt van koekjes vermengt met chocolade en daarna laten opstijven in een cakeblik waarna je er plakjes van kunt snijden. Het is vandaag ook weer te koud om buiten te zitten dus kijken in de bar nog even naar de tv voor we naar bed gaan.