Weblog Bert en Joke: maandag 19 augustus

Als we wakker worden en naar buiten kijken is het heel erg mistig. De boerderij een eindje verderop kunnen we nu niet zien. Wat we wel kunnen zien zijn verschillende schilderijen in onze kamer waar Johan Cruijff op staat. We worden van verschillende kanten door hem bekeken.

Vandaag willen naar het Hunebedcentrum en naar het Boomkruinpad voordat we naar huis gaan. We hopen daarom dat de mist snel optrekt. Eerst maar ontbijten en uitchecken en dan zien we wel verder. Een uurtje later zijn we onderweg naar het hunebedcentrum. Het is nog steeds mistig maar af en toe komt de zon er toch al een beetje door. Het Hunebedcentrum valt een beetje tegen er liggen een hoop zwerfkeien die tijdens de ijstijd uit Scandinavië zijn komen rollen maar een hunebed zien we in eerste instantie niet.

We lopen verder een stukje bos in en daar vinden we dan het hunebed. Het is behoorlijk groot er worden natuurlijk foto’s van gemaakt en een toevallig aanwezige andere bezoeker is zo vriendelijk om een foto van ons beiden te maken.

Er staan nog een paar hutjes en een tent die we kunnen bezichtigen en dan hebben we het wel gezien. We moeten ook opschieten want volgen het weerbericht dat we onderweg hier naar toe hebben gehoord wordt het heel slecht weer. We hoorden in het park in de verte het al donderen.

Het Boomkruinpad is maar een kilometer of 5 hier vandaan dus snel er naar toe. Als we aankomen wordt het steeds donkerder. We kopen een kaartje en moeten eerst een stukje door een tunneltje lopen en dan via een wenteltrap omhoog en naar buiten het Boomkruinpad op. We voelen al een paar spetters en het wordt steeds donkerder. Het pad is niet echt lang en we lopen snel door. Aan het einde van het pad is er een trap. Als we beneden zijn barst de bui los en lopen snel door naar het bezoekerscentrum waar nog een bakje koffie drinken. Het gaat steeds herder regenen en het ziet er niet uit alsof het snel droog wordt. We besluiten om maar naar huis te gaan.

Omdat we de navigatie op “vermijd snelwegen” hebben gezet belanden we in de buurt van Giethoorn en omdat het toch nog is opgehouden met regenen gaan we daar naar toe. We lopen langs een kanaal waar je overal elektrische bootjes kunt huren of een rondvaart kunt maken. We lopen het eerste verhuurbedrijf voorbij maar bij het tweede worden we aangesproken en laten we ons overhalen voor een rondvaart van 1 uur. We krijgen er zelfs koffie bij.

Het is vandaag rustig en we zitten totaal maar met 6 personen in de boot terwijl er wel plek is voor een man of 30. Van deze 6 komen er 2 uit Koeweit. De man vertelt dat hij al jaren naar Nederland komt voor zaken. Maar het blijft wonderlijk dat een stel uit Koeweit een rondvaart gaat maken in Giethoorn. De gids/stuurman vertelt dat op een drukke dag er wel 1000 bootjes door de smalle kanaaltjes varen. Dit zijn dan rondvaartboten, elektrische bootjes en nog privé bootjes. Het is dan filevaren. Maar vandaag is het rustig en kunnen we alles goed zien. Het is eigenlijk een vaste route die je kunt varen. De kanalen zijn maar smal en om aanvaringen zoveel mogelijk te voorkomen is eenrichtingverkeer. De huizen staan bijna allemaal op kleine eilandjes en zijn alleen te bereiken door middel van een privebrug.

We varen Giethoorn uit en een meer op. De gids/stuurman verteld dat het water van dit meer overal 89 cm diep is. Aan de rand van het meer staat een restaurant 'Smits Paviljoen' dat een grote rol heeft gespeeld in de film Fanfare van Bert Haanstra die hier is opgenomen. Na het meer varen we Giethoorn weer in.

Een groot aantal ven de huizen hier heeft een rieten dak dit komt omdat het riet dat voor de daken gebruikt wordt uit deze buurt komt. Een rieten dak gaat ongeveer 30 jaar mee en moet daarna vervangen worden. Volgen de gids/stuurman is dit een dure aangelegenheid maar het voordeel van zo’n dak is dat het in de zomer binnen koel is en in de winter lekker warm blijft. We varen nu naar de plaats waar we aan boord zijn gegaan en stappen uit.

Het is nog vroeg in de middag en we gaan nu lopend Giethoorn verkennen. We blijven ons verbazen over de mooie huizen die hier ziet staan. We stoppen onderweg nog om wat te drinken.