Maandagmiddag had ik ineens het schroefdopje van in implantaat los in mijn mond.
Ik schrok me te pletter. De tandarts bellen dan maar, kom morgen maar langs dan zetten we het er weer in. Dus dinsdagmiddag naar de tandarts. Ik dacht dat schroeven ze er wel even in. Wat deed dat pijn, werd er beroerd van, piste bijna in mijn broek van ellende. De tandarts was toch niet helemaal zeker van zaak. Morgen nog even terugkomen zei hij toen ik klaar was.
Ik heb thuis een borrel met een aspirine genomen. 's Avonds bij het eten was die ....schroef er weer uit. Ik heb toen een potje gejankt van ellende, weer die pijn, dat wilde ik echt niet meer.
Van Bert moest ik toch weer een afspraak maken bij de tandarts. Hij gaat dan wel mee. Vanmiddag weer met lood in mijn schoenen naar die tandarts. Hij heeft het nu verdoofd, die prik vind ik ook vreselijk, maar die pijn wil ik ook niet meer. De schroef zit er nu weer in. Het doet nog steeds zeer. Dan nog maar een borrel. Ik hoop dat hij nu blijft zitten, want ik wil echt niet nog een keer naar die smoelensmid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten