Ursula had mij s' morgens om kwart over zes een sms-je gestuurd, of ik wakker was. Daarna belde ze me, ze zei "je kleindochter wordt vandaag geboren". Na het gesprek met mijn baas ben ik naar Ursula gegaan. Ze had al aardige weeën. Volgens Simone voelde weeën als golfjes. Nou Ursula had last van Tsuami's. Om een uur half twee zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Daar stond Remko op ons te wachten. Ze hebben Ursula aan zo'n apparaat gelegen om te kijken of het hartje van de kleine en de weeën te bekijken. Om een uur of drie had ze zo'n pijn dat ze eigenlijk een pijnstiller wilde. De verloskundige ging haar eerst onderzoeken om te kijken hoeveel ontsluiting ze had. Hij zei heel verbaasd ze heb al negen centimeter ontsluiting. Heb je geen drang om te poepen. Dat had ze wel al een beetje. Ineens werd er assistentie gevraagd het bedje van de baby werd klaargezet met kruikjes. Ursula heeft hierna nog zeker 1 1/2 uur pers weeën gehad, maar het schoot niet erg op. Ursula was echt uitgeput. Uiteindelijk is Danique met een vacuumpomp gehaald. Dat is niet echt een leuk gezicht, maar daarna werd Danique heel snel geboren. Ik ben bij de hele bevalling geweest. Ik heb haar waar ik kon gesteund, met natte washandjes enz. Het blijft niet leuk om je kind zo te zien lijden. Maar uit ervaring weet je, dat je er iets moois voor terug krijgt. Ursula en Remko bedankt voor dit mooie kleinkind. Ursula ik ben bere trots op je!!
Het was een hele mooie belevenis om dit samen met jou en Remko te beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten