zaterdag, mei 1

Wakker worden met een rode, dikke teen

Op koninginnedag werd ik wakker met een dikke, rode zere grote teen.
Volgens mij heb ik me nergens gestoten. We kijken het maar even aan.
Vanochtend was er niet veel veranderd, Bert heeft de doktersdienst maar even gebeld.
De dokter vond dat we maar even langs moesten komen.
Naar de Prinsengracht, om daar te komen is al een krim. We konden wel meteen zien wat een troep er achter gebleven was na koninginnedag.
Ze vond het er raar uit zien en stuurde me door naar de Eerste hulp in het St Lucas.
Ze dacht dat het misschien iets met vaten te maken had. Er is geen wondje of zo te zien.


Op de eerste hulp is het vooral wachten, wachten, uiteindelijk is er nog een rontgenfoto gemaakt, gebroken is er niets. Het is afwachten, het kan gewoon een blauwe plek of toch is met een bloed propje, maar dan moest mijn grote teen eigenlijk steen koud zijn en dat was hij niet. Als het erger wordt moet ik aan de bel trekken en anders maandag terug komen op de polikliniek. Inmiddels is het bijna twee uur. We zijn daarna nog even met Karina naar het tuincentrum geweest en heel veel bakken en aarde gekocht. Dit was voor Karina die gaat de kleine potten op haar balkon weg doen en alles in grote potten doen.

Geen opmerkingen: