chocoladefabriek

De kerstspullen zijn weer opgeruimd, het gewone leven kan weer beginnen.
Een redelijk rustig weekje. Vanaf woensdag moesten we chocolaatjes verzenden, het bedrijf waar wij werken, bestaat 5 jaar, onder de nieuwe naam (ik zal de naam maar niet noemen).
Het is de bedoeling dat iedereen maandag een doosje chocolaatjes op zijn bureau heeft staan.
Het kon natuurlijk niet anders, maar wij hadden weer een verdeellijst, die niet helemaal goed was. Wij kwamen er 1000 te kort. Na heel veel mailen en bellen (dat hoefde wij niet te doen hoor!) is er weer wat terug gekomen.

Bij ons staat er alleen andere tekst op, en zijn het er maar vier.

Wij moesten alleen de verdeling coördineren. De meeste gebouwen hebben nu genoeg om op de bureaus te zetten, alleen voor ons eigen gebouw is niets. Maar dat komt ook nog goed. Ik ben van de week gebeld of ik mee wilden werken aan een artikel in ons personeelsblad. Het verhaal gaat over "mijn baan". Daarvoor wordt ik telefonisch geinterviewd en gefotografeerd. Vandaag was de fotograaf er al. Vreselijk. Hij had van die lampen, ik moest echt poseren, iedereen leverde natuurlijk wel commentaar. Volgens mij heeft die best mooie foto's gemaakt. Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig. Hij heeft beloofd om mij er ook een paar te sturen.