Scruffy

Scruffy had de kerstdagen bij Anne doorgebracht. Na de kerst hebben we Scruffy opgehaald. Hij zou tot 1 januari bij ons blijven. Ze was bij ons, maar of ze dat ook echt door had, geen idee. Ze heeft heel veel rondjes gelopen door het huis. Ze hoorde niets, zag volgens mij ook niets meer.

Op straat bleef ze alleen maar stil staan. Ze zat steeds met haar poot in haar bek. We hebben haar lekker verwend, veel koekjes en dingen gegeven die ze anders niet kreeg. Oud en Nieuw heeft ze bij ons gevierd. Van het vuurwerk heeft ze niets gemerkt. 1 januari hebben we haar naar Simone gebracht. Wij gingen twee dagen naar Port Zelande. Bij Simone heb ik al afscheid van haar genomen, ben huilend weggelopen. Bij Simone thuis ging het niet veel beter. Ze heeft gezorgd dat Peter haar vrijdagavond kwam halen en tegen hem gezegd dat hij snel met haar naar de dierenarts moest gaan. Vanmiddag werd ik door Simone gebeld, dat Peter, Scruffy had laten inslapen. Ze was al 18 jaar, het was beter voor haar. We hebben allemaal verdriet, maar we hebben er vrede mee. We hopen dat ze nu weer gelukkig is en ze is bij Minou en Purdey. We zullen haar missen.