We stonden al met onze jas aan om naar dat geweldige bedrijf te gaan, toen Bo gauw een glas met daarin een stekkie om gooide.
Op het werk ging het ook weer lekker, niet verzonden cursusmateriaal, mensen die de werkbonnen toch niet lezen, verkeerde genummerde vertaalopdrachten, boze mensen aan de telefoon, kortom waardeloos. Hadden wij maar een beroep geleerd of zoveel lef als Jeroen, om gewoon weg te gaan. Het zit hem niet in mijn directe collega's, maar de rest er om heen.
Vanavond komt Anne weer. Opa en Oma komen eten en die nemen de hond mee. We eten chilli con carne. Er mag alleen geen banaan in dat lust Anne niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten