zaterdag, september 13

The day after.

De eerste nacht werd ik wakker met behoorlijk pijn, maar was te belazerd om een pilletje in te nemen. Scruffy lag te slapen in de kamer, ik dacht als die wakker wordt gaat hij weer door het huis lopen dribbelen. Na een half uurtje heb ik toch maar een pilletje ingenomen. Inderdaad een dribbelende hond door de kamer. Toen die uiteindelijk weer ging slapen, besloot de kat de luxaflex te gaan slopen, daarna ging de buurjongen janken. Wat voelde ik me zielig. Gisteren heeft de tandarts mijn onder prothese passend gemaakt en er een zacht laagje ingedaan. Het doet nog steeds zeer, ik heb alleen een dikke kaak, volgens Ursula een lekker dik bekkie, niet zo ingevallen. Het zal vanaf nu alleen maar beter gaan.

Hier wat foto's van Scruffy, het heeft een luier om in huis, omdat het anders door het hele huis ligt.


Hoe zo, te groot voor het mandje??



Geen opmerkingen: