De koffers werden opgehaald door de mensen van de receptie. We zijn nog lekker een paar uurtjes naar het strand gegaan. Het was bewolkt, zelfs twee spetters regen hebben we gehad. Om een uur of twee zijn we nog wat gaan eten bij de strandbar. Daarna richting zwembad om daar de laatste uurtjes in de zon te liggen. Om half zes hebben we onze Hollandse kleding aangetrokken. Nog een cocktail en een wijntje, daarna kwam de bus ons ophalen. We hebben nog wat mensen opgehaald bij andere hotels. Om een uur of acht waren we op het vliegveld. Langs de douane, ons laatste geld opmaken, want je mag geen dinars uitvoeren. Op het vliegveld hebben we ook nog maar wat gedronken. Om kwart voor tien mochten we aan boord. Toen we op onze stoel zaten, zagen we een ambulance naast het vliegtuig staan. De piloot riep om, dat er iemand was gevallen bij het instappen en die werd nagekeken door het ambulancepersoneel.
Een kwartiertje later konden we dan toch vertrekken richting Schiphol. Het ging voorspoedig. Na een uurtje werd er iemand niet lekker, drie rijen voor ons. De dame kreeg zuurstof toegediend. Er werd door de stewardes gevraagd of er iemand een insulinepen had om de hoogte van het suikergehalte te meten. Die was er. De piloot riep om dat we turbulentie hadden en ongeveer 100 kilometer van Nice af waren. Weer vijf minuten later weer de piloot, we gaan over een kwartiertje landen op de vlieghaven van Nice, de dame had medische hulp nodig. Het landen ging heel snel. De stewardessen hadden nauwelijks tijd om te gaan zitten. Het deed zeer aan je oren. 
Vliegveld Nice
Na de landing werden de naar een speciaal stukje gedirigeerd, daar stond de ambulance en de politie al te wachten. Eigenlijk was de luchthaven gesloten. Het duurde zeker nog een kwartier voordat de mensen binnen waren. Er kwam ook nog een brandweer, het was een en al zwaailichten rond het vliegtuig. De dame werd meegenomen in de ambulance. Daar was de piloot weer, er moest brandstof bijgetankt worden, dat ging een uur en een kwartier duren. We mochten het vliegtuig niet uit. Om een uur of twee was alles klaar en konden we verder. Uiteindelijk kregen we om drie uur eindelijk iets te drinken. Om vier uur landen we op Schiphol, daar was bijna niemand te bekennen. Buiten kon Bert eindelijk roken. Om half zes waren we thuis en zijn lekker gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten