Vandaag hebben we een excursie achter op brommertjes. De Easy Rider Tour. Eerst gaan we ontbijten in een ander gedeelte van het hotel. We moeten een stukje lopen om daar te komen. Na het ontbijt staan de brommertjes klaar. Alle sleutels van de brommers liggen in een helm, je moet zelf een sleutel uit de helm halen, dan uitzoeken wie bij de sleutel hoort, deze is de chauffeur van jouw brommer van deze dag. We moeten allemaal een helmpje op. We rijden door Dalat naar het station. Het is een oud stationnetje, er staan twee oude locomotieven. Of er nu nog steeds een trein rijd is niet helemaal duidelijk, er worden wel treinkaartjes verkocht, dus je zou zeggen dat er dan nog wel een trein rijdt. We gaan verder naar een uitzichtpunt, daar kunnen we mooie foto's maken van Dalat. Hier is ook een kabelbaan. We kopen voor 50.000 dong een enkele reis naar beneden. Daar komen ook de chauffeurs met brommers heen. het is een leuk ritje tussen dennenbomen door. Aan het eind van de kabelbaan is een boedisch klooster (Thin Vien Truc Lam) daar gaan we ook heen. Ook hier staat weer een monnik op een gong te slaan. We lopen nog wat in de rondte en maken nog wat foto's. In het complex ligt een vijver, daar liggen een aantal vissen op apegapen. Een monnik probeert deze vissen tot leven te brengen. Het leek wel of hij mond op mond beademing aan het doen was. We gaan nu naar de lekkerste koffietent van Dalat volgens Ricardo. Els een van de medereizigers is vandaag jarig. Vanochtend tijdens het ontbijt hebben we al voor haar gezongen. Maar nu krijgt ze taart van Djoser. En wij krijgen allemaal een stukje. We drinken een bakkie koffie en gaan verder de bergen in. Eerst rijden we over asfalt maar op een gegeven moment is er werk in uitvoering de weg wordt breder gemaakt en daarvoor moeten er veel rotsen wordt afgegraven, en is het alleen mag gele grond met bulten, rotsen en los zand waar we over heen rijden.
Heftig want er wordt gewoon ingehaald, rijden er vrachtwagens waar we omheen moeten. De groep is over een grote afstand verspreid en als we bij een plek zijn aangekomen waar we foto's kunnen maken blijkt er een ongeluk te zijn gebeurd met Gerard een van de groepsleden. Tijdens het afremmen is de scooter geslipt. Gerard ligt op de grond en heeft veel pijn. Het blijkt achteraf nog mee te vallen maar we zijn wel heel erg geschrokken.
Gerard wil toch weer verder ondanks schaafwonden maar hij moet wel overstappen op een andere scooter want de chauffeur gaat terug naar Dalat want de scooter is beschadigd en hij heeft er genoeg van. We rijden verder maar er wordt gestopt bij een restaurant. Het blijkt nu dat er 2 scooters een lekke band hebben en om het te repareren moeten er spullen uit Dalat komen. Het wachten duurt lang en de planning loopt steeds verder uit. Eindelijk krijgen we het sein om verder te rijden de banden zijn geplakt of vervangen en ze komen achter ons aan. Hert volgende reisdoel zijn watervallen. Na een kwartiertje rijden komen we daar aan. Je kunt via een moeilijk begaanbaar pad naar beneden om alles van de waterval te zien maar wij nemen genoegen met foto’s maken van het bovenaanzicht. Het is namelijk heel druk met o.a schoolklassen en de kinderen hebben haast om naar beneden te klimmen. Wij vinden het daarom te gevaarlijk om deze klim naar beneden ook te maken. We blijven met een aantal andere groepsleden na de eerste trap naar beneden maar zitten en kijken hoe anderen wel verder naar beneden gaan. Na een tijdje gaan we naar boven en halen wat te drinken en dan gaan we verder. We gaan nu naar een bedrijfje dat rijstwijn maakt en waar je hele dure koffie kunt kopen. De koffiebonen worden opgegeten door een chenetkat die het daarna weer uitpoept waarna een bijzonder aroma aan de koffie zit. Voor de rijstwijn wordt de rijst op de normale manier gekookt en deze wordt dan op een mat uitgespreid en dan laten ze het voor 3 dagen liggen. De rijst begint vanzelf te gisten. Na deze 3 dagen wordt het in een gesloten vat gedaan waarna het nog meer gaat gisten en dan met water gekookt en gedistilleerd. We mogen proeven, maar het alcohol percentage is 65%, erg sterk. We gaan weer verder naar een krekel farm, hier worden krekels geteeld of gefokt. Deze krekels worden o.a. gefrituurd als snack. We mogen de krekels proeven. Bert wil dat niet maar Joke eet er twee op. Ze smaken naar niets, het is alleen knapperig.
Dan kunnen we eindelijk naar het restaurant voor de lunch. Dit blijkt hetzelfde tentje te zijn als waar we vanmiddag gewacht hebben op de mensen met een lekke band. De lunch is lekker, vooral de soep was heel lekker. We moeten dezelfde weg terug, weer langs de weg werkzaamheden, los zand en losse keien. Er rijden veel vrachtwagens op de weg, af en toe zie je helemaal niets meer. Joke vertrekt als een van de eerste en Bert als laatste van de groep. De chauffeur van Bert en Ursula (een van de groep in groep heet zo) is even weg. Ze moeten even wachten totdat deze weer terug zijn. Het volgende doel is een plantenkas waar we kunnen zien wat voor planten er gekweekt worden in Vietnam. Als Bert daar aan komt als laatste blijkt iedereen er te zijn, behalve Joke. Iemand weet waar ze is. Dit lijkt tot lichte paniek. Na enig telefooncontact blijkt de chauffeur van Joke de afslag gemist te hebben en staat Joke ondertussen een heel eind verder bij een bloemenmarkt. De chauffeur van Joke moet dat hele eind weer terug rijden. Als Joke bij de plantenkas aankomt gaat iedereen weer weg. We rijden nu terug naar het hotel. Iedereen gaat even douchen, schone kleren aantrekken. We gaan 's avonds op markt eten waar we gisteren ook gegeten hebben. Springrolls, crunchy kip en een fles Dalat wijn voor 100.000. We gaan bijtijds naar bed, want morgen vertrekken we om 7:00 uur.
Gerard wil toch weer verder ondanks schaafwonden maar hij moet wel overstappen op een andere scooter want de chauffeur gaat terug naar Dalat want de scooter is beschadigd en hij heeft er genoeg van. We rijden verder maar er wordt gestopt bij een restaurant. Het blijkt nu dat er 2 scooters een lekke band hebben en om het te repareren moeten er spullen uit Dalat komen. Het wachten duurt lang en de planning loopt steeds verder uit. Eindelijk krijgen we het sein om verder te rijden de banden zijn geplakt of vervangen en ze komen achter ons aan. Hert volgende reisdoel zijn watervallen. Na een kwartiertje rijden komen we daar aan. Je kunt via een moeilijk begaanbaar pad naar beneden om alles van de waterval te zien maar wij nemen genoegen met foto’s maken van het bovenaanzicht. Het is namelijk heel druk met o.a schoolklassen en de kinderen hebben haast om naar beneden te klimmen. Wij vinden het daarom te gevaarlijk om deze klim naar beneden ook te maken. We blijven met een aantal andere groepsleden na de eerste trap naar beneden maar zitten en kijken hoe anderen wel verder naar beneden gaan. Na een tijdje gaan we naar boven en halen wat te drinken en dan gaan we verder. We gaan nu naar een bedrijfje dat rijstwijn maakt en waar je hele dure koffie kunt kopen. De koffiebonen worden opgegeten door een chenetkat die het daarna weer uitpoept waarna een bijzonder aroma aan de koffie zit. Voor de rijstwijn wordt de rijst op de normale manier gekookt en deze wordt dan op een mat uitgespreid en dan laten ze het voor 3 dagen liggen. De rijst begint vanzelf te gisten. Na deze 3 dagen wordt het in een gesloten vat gedaan waarna het nog meer gaat gisten en dan met water gekookt en gedistilleerd. We mogen proeven, maar het alcohol percentage is 65%, erg sterk. We gaan weer verder naar een krekel farm, hier worden krekels geteeld of gefokt. Deze krekels worden o.a. gefrituurd als snack. We mogen de krekels proeven. Bert wil dat niet maar Joke eet er twee op. Ze smaken naar niets, het is alleen knapperig.
Dan kunnen we eindelijk naar het restaurant voor de lunch. Dit blijkt hetzelfde tentje te zijn als waar we vanmiddag gewacht hebben op de mensen met een lekke band. De lunch is lekker, vooral de soep was heel lekker. We moeten dezelfde weg terug, weer langs de weg werkzaamheden, los zand en losse keien. Er rijden veel vrachtwagens op de weg, af en toe zie je helemaal niets meer. Joke vertrekt als een van de eerste en Bert als laatste van de groep. De chauffeur van Bert en Ursula (een van de groep in groep heet zo) is even weg. Ze moeten even wachten totdat deze weer terug zijn. Het volgende doel is een plantenkas waar we kunnen zien wat voor planten er gekweekt worden in Vietnam. Als Bert daar aan komt als laatste blijkt iedereen er te zijn, behalve Joke. Iemand weet waar ze is. Dit lijkt tot lichte paniek. Na enig telefooncontact blijkt de chauffeur van Joke de afslag gemist te hebben en staat Joke ondertussen een heel eind verder bij een bloemenmarkt. De chauffeur van Joke moet dat hele eind weer terug rijden. Als Joke bij de plantenkas aankomt gaat iedereen weer weg. We rijden nu terug naar het hotel. Iedereen gaat even douchen, schone kleren aantrekken. We gaan 's avonds op markt eten waar we gisteren ook gegeten hebben. Springrolls, crunchy kip en een fles Dalat wijn voor 100.000. We gaan bijtijds naar bed, want morgen vertrekken we om 7:00 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten