Vandaag vertrekken we om 7:00 uur. Na het ontbijt meteen de bus in. We moeten 360 kilometer rijden, en op de wegen van Cambodja doe je daar minimaal 6 uur over. Gisterenavond hebben we met twee dames zitten praten die de fietstocht Vietnam/Cambodja aan het doen waren. Van een van de twee dames was de tas gestolen in Saigon, weg camera.
Het wordt een lange dag in de bus. Als we eenmaal de stad uit zijn hebben we aan alle kanten uitzicht over het landelijke Cambodja. Wat die mensen allemaal vervoeren op die brommers niet normaal. Ricardo vertelt ons dat zijn Opa vannacht is overleden. Hij is daar best verdrietig over. Hij wil als het kan terug naar Nederland voor de crematie. Of dat gaat lukken is nog niet bekend. We stoppen bij Spider City daar verkopen ze gebakken spinnen, torren en vogeltjes. En nog veel meer ondefinieerbare dingen. Als we de bus uit gaan worden we meteen overvallen door kinderen die ons fruit willen verkopen. Dol wordt je ervan. Bert krijgt een spin op zijn hand. Grr. We maken foto's kopen een zakje ananas en gaan de bus weer in. We krijgen onderweg een extra fotostop, want Ricardo voelt zich niet lekker en moet spugen. Hij heeft toch een beetje last van het overlijden van zijn Opa, vannacht heeft hij een tijd net z'n moeder gebeld. Hij knapt naderhand weer wat op. Een volgende stop is bij een restaurant aan het water, wat een mooie plek. We maken weer foto's, halen wat te drinken en een zakje chips. We zitten helemaal achter in de bus, af en toe doezelen we wat weg. Maar eigenlijk is het zonde om te slapen het landschap is zo bijzonder. Overal waar ze met de weg bezig zijn is alles bruin, het ziet er echt niet uit. Ze
maken nieuwe wegen, maar bij de eerst volgende overstroming ligt al het asfalt weer tussen de rijstvelden. Ook wordt het af al overal maar neergestort. Om een uur of drie komen we bij ons laatste hotel aan, met een zwembad. Onze kamer ligt op de vierde etage, ook hier is geen lift maar we worden geholpen met onze tassen. We frissen ons even op en gaan dan met ons groepje een rondje door de stad maken. In de Pubstreet is het de hele dag happy our. Een tapbiertje voor 0,50 US dollar. We gaan dus eerst wat drinken. We lopen langs het water, weer langs een tempel, daar stonden allemaal spullen voor een optocht. Bij navraag blijkt deze vanavond te zijn. Hij komt ook door Pubstreet. We reserveren ergens een tafeltje voor 9 personen. We gaan allemaal nog even terug naar het hotel om te douchen en gaan om 6:45 richting Pubstreet en gaan eten bij Cambodja Soup. Het eten is lekker. Als we er er tien minuten zitten
komt de optocht langs, heel leuk om te zien. Deze optocht is een keer per jaar. De opbrengst is voor de straatkinderen. Om een uur of negen gaan we richting het hotel. Daar blazen we nog wat ballonnen op. Want morgen is Gerard jarig en gaan dan nog even wat foto's op Facebook zetten en op de computer zetten en dan is het wel genoeg voor vandaag.
Het wordt een lange dag in de bus. Als we eenmaal de stad uit zijn hebben we aan alle kanten uitzicht over het landelijke Cambodja. Wat die mensen allemaal vervoeren op die brommers niet normaal. Ricardo vertelt ons dat zijn Opa vannacht is overleden. Hij is daar best verdrietig over. Hij wil als het kan terug naar Nederland voor de crematie. Of dat gaat lukken is nog niet bekend. We stoppen bij Spider City daar verkopen ze gebakken spinnen, torren en vogeltjes. En nog veel meer ondefinieerbare dingen. Als we de bus uit gaan worden we meteen overvallen door kinderen die ons fruit willen verkopen. Dol wordt je ervan. Bert krijgt een spin op zijn hand. Grr. We maken foto's kopen een zakje ananas en gaan de bus weer in. We krijgen onderweg een extra fotostop, want Ricardo voelt zich niet lekker en moet spugen. Hij heeft toch een beetje last van het overlijden van zijn Opa, vannacht heeft hij een tijd net z'n moeder gebeld. Hij knapt naderhand weer wat op. Een volgende stop is bij een restaurant aan het water, wat een mooie plek. We maken weer foto's, halen wat te drinken en een zakje chips. We zitten helemaal achter in de bus, af en toe doezelen we wat weg. Maar eigenlijk is het zonde om te slapen het landschap is zo bijzonder. Overal waar ze met de weg bezig zijn is alles bruin, het ziet er echt niet uit. Ze
maken nieuwe wegen, maar bij de eerst volgende overstroming ligt al het asfalt weer tussen de rijstvelden. Ook wordt het af al overal maar neergestort. Om een uur of drie komen we bij ons laatste hotel aan, met een zwembad. Onze kamer ligt op de vierde etage, ook hier is geen lift maar we worden geholpen met onze tassen. We frissen ons even op en gaan dan met ons groepje een rondje door de stad maken. In de Pubstreet is het de hele dag happy our. Een tapbiertje voor 0,50 US dollar. We gaan dus eerst wat drinken. We lopen langs het water, weer langs een tempel, daar stonden allemaal spullen voor een optocht. Bij navraag blijkt deze vanavond te zijn. Hij komt ook door Pubstreet. We reserveren ergens een tafeltje voor 9 personen. We gaan allemaal nog even terug naar het hotel om te douchen en gaan om 6:45 richting Pubstreet en gaan eten bij Cambodja Soup. Het eten is lekker. Als we er er tien minuten zitten
komt de optocht langs, heel leuk om te zien. Deze optocht is een keer per jaar. De opbrengst is voor de straatkinderen. Om een uur of negen gaan we richting het hotel. Daar blazen we nog wat ballonnen op. Want morgen is Gerard jarig en gaan dan nog even wat foto's op Facebook zetten en op de computer zetten en dan is het wel genoeg voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten