Onze ober is vergeten om ons te vertellen waar we met de auto allemaal naar toe moeten rijden maar gelukkig hebben we zelf onze route al bepaald.
We rijden door pijnbossen en klimmen de via een weg met heel veel haarspeldbochten de 280 m hoge Filemeros berg op waar we een mooi uitzicht hebben over het dorpje Trianta.
We lopen over een lange laan met kapelletjes waarin mozaïeken en reliëfs die de kruisweg uitbeelden. Aan het einde van de laan staat een 18 m. hoog betonnenkruis waarin je door middel van een wenteltrap omhoog kan klimmen.
Op de dwarsbalk van het kruis heb je een prachtig uitzicht over de hele omgeving. Er is ook nog een Acropopolis die nog door de Doriers gebouwd is, maar daar gaan we niet naar toe want we hebben al genoeg ruines gezien. Ook de RK kerk slaan we over. We stappen weer de auto en gaan naar ons volgende reisdoel de “vlindervallei” Een paar kilometer voor de vlindervallei komen we langs een restaurant waar we lekkere cappuccino drinken, aan de overkant van de weg is een soort van wijngaard waar je wijn, olijfolie, honing en sterke drank kunt proeven en kopen.
Na enig proeven kopen een paar flessen rosé die we ’s avonds op ons balkon willen gaan opdrinken.
De vlindervallei is een waterrijke en groene vallei met speciale bomen de zgn. Liquidabar Orientalis.die hars bevatten waar de vlinders dol op zijn. De vlinders zijn er vanaf half juni t/m half september. De naam van de vlinder is Callimorpha Quadripunctaria. Eigenlijk zijn we nog wat te vroeg want er zijn nog niet zo veel vlinders maar de natuur is ook mooi met wat minder vlinders.
Alleen de naam vlindervallei klopt in onze ogen niet helemaal want het pad gaat alleen maar omhoog via trappen en bruggen. Het is een heel eind lopen en klimmen, halverwege is een kunstmatige waterval gemaakt en op de rand hiervan zit een eenzame schildpad. We gaan weer verder omhoog maar echt veel vlinders zien we niet. Ze vallen ook niet zo op als ze op de bomen en bladeren zitten. Als ze hun vleugels hebben in geklapt vallen ze niet op. Zodra ze gaan vliegen zie je de rode kleur van de andere binnenkant van hun vleugels.
We lopen bijna helemaal tot boven aan maar er is daar steeds minder te zien en er zijn ook steeds minder bomen. We gaan weer via de zelfde weg naar beneden dit gaat alleen een stuk makkelijker dan naar boven. Het is vandaag weer heel erg warm en als we in de auto stappen worden we zowat gekookt en het stuur is bijna niet vast te pakken. De airco kan het ook allemaal niet meer aan en we zetten hem maar uit en doen de ramen open. Dar werkt een stuk beter.
We rijden door pijnbossen en klimmen de via een weg met heel veel haarspeldbochten de 280 m hoge Filemeros berg op waar we een mooi uitzicht hebben over het dorpje Trianta.
We lopen over een lange laan met kapelletjes waarin mozaïeken en reliëfs die de kruisweg uitbeelden. Aan het einde van de laan staat een 18 m. hoog betonnenkruis waarin je door middel van een wenteltrap omhoog kan klimmen.
Op de dwarsbalk van het kruis heb je een prachtig uitzicht over de hele omgeving. Er is ook nog een Acropopolis die nog door de Doriers gebouwd is, maar daar gaan we niet naar toe want we hebben al genoeg ruines gezien. Ook de RK kerk slaan we over. We stappen weer de auto en gaan naar ons volgende reisdoel de “vlindervallei” Een paar kilometer voor de vlindervallei komen we langs een restaurant waar we lekkere cappuccino drinken, aan de overkant van de weg is een soort van wijngaard waar je wijn, olijfolie, honing en sterke drank kunt proeven en kopen.
Na enig proeven kopen een paar flessen rosé die we ’s avonds op ons balkon willen gaan opdrinken.
De vlindervallei is een waterrijke en groene vallei met speciale bomen de zgn. Liquidabar Orientalis.die hars bevatten waar de vlinders dol op zijn. De vlinders zijn er vanaf half juni t/m half september. De naam van de vlinder is Callimorpha Quadripunctaria. Eigenlijk zijn we nog wat te vroeg want er zijn nog niet zo veel vlinders maar de natuur is ook mooi met wat minder vlinders.
Alleen de naam vlindervallei klopt in onze ogen niet helemaal want het pad gaat alleen maar omhoog via trappen en bruggen. Het is een heel eind lopen en klimmen, halverwege is een kunstmatige waterval gemaakt en op de rand hiervan zit een eenzame schildpad. We gaan weer verder omhoog maar echt veel vlinders zien we niet. Ze vallen ook niet zo op als ze op de bomen en bladeren zitten. Als ze hun vleugels hebben in geklapt vallen ze niet op. Zodra ze gaan vliegen zie je de rode kleur van de andere binnenkant van hun vleugels.
We lopen bijna helemaal tot boven aan maar er is daar steeds minder te zien en er zijn ook steeds minder bomen. We gaan weer via de zelfde weg naar beneden dit gaat alleen een stuk makkelijker dan naar boven. Het is vandaag weer heel erg warm en als we in de auto stappen worden we zowat gekookt en het stuur is bijna niet vast te pakken. De airco kan het ook allemaal niet meer aan en we zetten hem maar uit en doen de ramen open. Dar werkt een stuk beter.
We gaan verder weer via een weg omhoog en omlaag met heel veel bochten naar de “7 bronnen”.Dit is een groen dal met vele beekjes en kristal helder water. Er is hier een donkere tunnel waarmee je het stuwmeer kunt bereiken. Er is ook een restaurant waar we wat drinken. In de beek bij het restaurant zwemmen allemaal ganzen met kleintjes. We gaan nu op zoek naar de tunnel.
Als we hem gevonden hebben blijkt dat hij heel smal is en dat je er met gebogen hoofd doorheen moet lopen. Ook stroomt er het water van de beek door de tunnel. De tunnel is ongeveer 150 m. lang en na een paar meter zie je niets meer maar verdwalen kun je niet want je kan maar één kant op. Aan de andere kant van het tunneltje kom bij het stuwmeer nou ja stuwmeer het is meer een stuwplasje met groenachtig water.
We wilden eerst nog gaan zwemmen maar dat slaan we maar over. Er is ook nog een waterval maar die stelt ook niets voor. De tunnel is eenrichtingsverkeer dus moeten we terug over een heuvel lopen. Het is ver in de middag en we gaan richting het hotel onderweg stoppen we bij een bar/restaurant waar we patat met saté en satésaus, kroketten, frikadellen en een kaassoufflé eten want dat hebben we wel gemist de afgelopen anderhalve week.
Na het diner stappen we de auto en nog even tanken en dan zijn we bij het hotel. Nog even zwemmen om af te koelen. We gaan vandaag niet meer naar het restaurant om te eten we nemen alleen een schaaltje met stukjes kaas mee. We drinken koffie op de achtste etage en gaan dan naar onze kamer waar we met ons vieren de 2 flessen rosé opdrinken. Om een uur of 11 is het wel genoeg en gaan naar bed.
Als we hem gevonden hebben blijkt dat hij heel smal is en dat je er met gebogen hoofd doorheen moet lopen. Ook stroomt er het water van de beek door de tunnel. De tunnel is ongeveer 150 m. lang en na een paar meter zie je niets meer maar verdwalen kun je niet want je kan maar één kant op. Aan de andere kant van het tunneltje kom bij het stuwmeer nou ja stuwmeer het is meer een stuwplasje met groenachtig water.
We wilden eerst nog gaan zwemmen maar dat slaan we maar over. Er is ook nog een waterval maar die stelt ook niets voor. De tunnel is eenrichtingsverkeer dus moeten we terug over een heuvel lopen. Het is ver in de middag en we gaan richting het hotel onderweg stoppen we bij een bar/restaurant waar we patat met saté en satésaus, kroketten, frikadellen en een kaassoufflé eten want dat hebben we wel gemist de afgelopen anderhalve week.
Na het diner stappen we de auto en nog even tanken en dan zijn we bij het hotel. Nog even zwemmen om af te koelen. We gaan vandaag niet meer naar het restaurant om te eten we nemen alleen een schaaltje met stukjes kaas mee. We drinken koffie op de achtste etage en gaan dan naar onze kamer waar we met ons vieren de 2 flessen rosé opdrinken. Om een uur of 11 is het wel genoeg en gaan naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten