9 september

Donderdag 9 september
Na het ontbijt vervolgen we onze reis naar Vancouver.
Het is nog een heel eind en onderweg komen door Osoyoos. Dit is een woestijngebied dat beheerd wordt door de oorspronkelijke indiaanse bevolking. In het bezoekerscentrum van Osoyoos vragen we wat er in dit gebied te doen is. We kunnen een miniatuurspoorbaan bezoeken en we kunnen hier een rondwandeling maken door de woestijn. We besluiten het laatste te doen. Een paar kilometer van het bezoekerscentrum ligt het Desert Centre Osoyoos waar we toegangskaartjes kopen. We krijgen ook nog een boekje mee met daarin informatie
Over planten en dieren die we onderweg tegen kunnen komen. Het is een wandeling van 1½ kilometer over een verhoogd pad van planken, zodat we niet over de kwetsbare bodem heen lopen. Het ziet er niet uit als een woestijn, want er groeien overal planten en een soort gras. Verder is er niet zoveel te zien. We horen constant knallen, wij denken dat het schieten is, maar bij navraag blijkt dit te zijn om de vogels te verjagen. In het voorjaar voor het fruit aan de bomen, nu doen ze het voor de wijnstruiken. Het is net of je in een oorlogsgebied loopt. In vergelijking met de regenwouden die we inmiddels hebben gezien, valt dit wel een beetje tegen. Na een half uurtje zijn we uitgewandeld en we besluiten omdat we dicht bij de Amerikaanse grens zitten, daar boodschappen te gaan doen. De grens is een kwartiertje rijden en daar aangekomen worden we weer ondervraagd door de douane, waar we vandaan komen, waar we naar toe gaan, waarom, wanneer we weer naar huis gingen, of we geen drank, geitenvlees of fruit bij ons hebben. De paspoorten worden goed gecontroleerd. Een stukje verderop moeten we de camper neerzetten, er komt een dame onze camper controleren. Wij zelf moeten uitstappen. Zij kijkt de koelkast na, we hebben drie appels in de koelkast zitten, die worden in beslag genomen en daarna mogen we doorrijden. We komen in een klein plaatsje waar we binnen vijf minuten weer uit zijn. We gaan hier ook even naar het bezoekerscentrum om te vragen of daar nog iets is wat we echt moeten zien. De dame achter de balie zegt dat wij in Osoyoos naar een miniatuur spoorbaan moeten gaan kijken, zij kon daar dagen doorbrengen en zag elke keer weer iets nieuws. In het plaatsje zelf is niets te zien. Wij gaan dan maar naar de supermarkt, waar we gewoon bier kunnen kopen. We kopen meteen ook wat vlees, het is daar een stuk goedkoper dan in Canada. In de supermarkt eten we hotdog op een stick. Hierna rijden we weer terug naar Canada, bij de grens mogen we na het beantwoorden van een paar vragen doorrijden.
Verder richting Vancouver, onderweg stoppen we nog bij een groente/fruit stal, waar we appels, perziken en mais kopen.
Een uurtje later gaan we een campground zoeken. Dit wordt River haven in Hedley, dit is een mooie campground aan een riviertje. We mogen hier ook geen fikkie stoken en is wel een plaats waar je gezamenlijk met de andere camping bezoekers fikkie mag stoken. We hebben nog wat kleine pizzaatjes die we in de oven stoppen en lekker opeten. s Avonds gaat de barbecue weer aan. De buurman gaat vliegvissen en de buurvrouw loopt met een metaaldetector tussen de stenen langs de rivier. We drinken nog een bakkie kofiie en zitten nog een uurtje buiten met een kaarsje.