3 december 2011

Vandaag is de dag waar we naar hebben uitgekeken We gaan naar het Yale National park waar we olifanten, buffels, krokodillen, herten, wilde zwijnen en misschien wel een luipaard kunnen zien. Maar voor we hier naar toe gaan wordt tijdens het ontbijt Joke toegezongen en getoeterd want ze is namelijk jarig. Onze vier mede reizigers hebben zelfs voor balonnen en een geschenk en ook nog taart en gezorgd met kaarsjes. Ook al is het pas 07.30 uur we nemen toch allemaal een stukje. Ik was hier wel van op de hoogte en mocht met Joke niet eerder verschijnen dan 07.15 uur. Ik heb alleen de camera vergeten mee te nemen, maar gelukkig hebben de anderen wel foto’s genomen. We vinden dit echt geweldig van onze mede reizigers. Na alle opwinding bij het ontbijt is het tijd om de laatste kledingstukken in de koffer te stoppen en ik maak nog snel een paar foto’s van het hotel en dan gaan we weer op weg naar het volgende hotel.
We zij nog steeds op grote hoogte ongeveer 1040 meter boven de zeespiegel maar vandaag schijnt de zon en het erg warm. We schijnen erg veel tijd te hebben want er wordt maar langzaam gereden. We stoppen onderweg voor het maken van foto’s van watervallen en mooie uitzichtpunten. En voor het kopen van een mango en pinda’s in een stalletje langs de weg.
De volgende stop is soort van stuwmeer waarmee niet alleen elektriciteit wordt opgewekt maar ook er voor zorgt dat in het droge seizoen de rijstvelden bevloeid kunnen worden. Het uitzicht vanaf de dam is prachtig. We komen ook nog wat buffels tegen en daar maken we natuurlijk ook een paar foto’s van.

We gaan koffie drinken in een soort van wegrestaurant aan de rand van een van de rijstvelden. We worden begroet door een man met voor zover aanwezig rode tanden. Dit komt door het kauwen van een bepaald soort bladeren die stimulerend werken. We bestellen koffie. We gaan in de tuin zitten en hebben een mooi uitzicht over de pas ingezaaide rijstvelden. De koffie smaakt buiten verwachting heel goed. Wij geven de man een fooi bij het afrekenen en zeggen hem dat dit voor zijn dochter is die de koffie gemaakt heeft. Maar de man wil daar niets van weten hij is van de bediening en dus is de fooi voor hem.
We gaan weer verder en stoppen nu bij een meer waar prachtige bomen in staan, die moeten natuurlijk op de foto.

Daarna is het tijd voor de lunch we zijn hier rond 12.00 uur en we worden om 13.15 uur opgehaald voor de jeepsafari in Yale National park.

We stappen met zijn zessen in de jeep en we gaan op weg. Het is nog best een heel eind naar het park en het laatste stuk is op een onverharde weg zodat we er vast aan kunnen wennen om door elkaar geschud te worden. De wegen in het park zijn nog veel slechter. We beginnen bij een klein museum waar we informatie kunnen vinden over het park en de dieren die er te vinden zijn. Er komt nu ook een gids van het park mee. De eerste dieren die we tegen komen zijn de wilde variant van de waterbuffel, apen en wat soorten vogels.

Het is niet mogelijk om tijdens het rijden een foto te maken want we zitten te stuiteren op onze banken. Zodra de gids, chauffeur of wij een dier zien laten we de auto stoppen.
We zien zelfs een haas en een overstekende leguaan. De natuur is ook prachtig met geregeld een meertje. Er zijn heel veel herten in het park en daar hebben we dus ook de meeste foto´s van. We zien zelfs een Elk een soort rendier waarvan we dachten dat hij alleen in Canada en Amerika voorkomt. Verderop zit een roofvogel in een boom. Je komt ogen tekort want aan alle kanten is wel wat te zien.
En opeens zien we een olifant verscholen tussen de bomen en struikgewas. Hier zijn we voor gekomen. De motor van de jeep wordt uitgezet en we fluisteren alleen nog maar. Hij blijft rustig dooreten en daarom niet goed te zien maar op een bepaald moment komt hij uit de struiken tevoorschijn en steekt de weg over zodat we hem nu in volle glorie kunnen bewonderen. Hij verdwijnt daarna van de struiken etend langzaam tussen de bomen. Onze dag kan niet meer stuk.

We rijden weer verder en bij een klein meertje zien we een krokodil met zijn bek open in de zon liggen. Verderop zien we een soort van haan door de struiken lopen. Het een speciaal soort dat ook het nationale symbool van Sri Lanka is. Er zijn ook heel veel pauwen in het park.
Onze chauffeur praat geregeld met andere chauffeurs als we die tegenkomen. En na een zo’n gesprek gaat hij wat harder rijden en na een aantal minuten staan we ineens voor een olifant. Deze mannetjes olifant is in Musk en dat betekend dat hij heel opgewonden is en op zoek naar een vrouwtje, zijn ogen tranen en hij laat constant urine lopen en hij is daarom ook heel onvoorspelbaar. We zijn nu nog stiller en helemaal als hij langs de jeep loopt. Er gebeurd gelukkig niets.
We zitten nu al uren in de jeep en gaan richting uitgang en de chauffeur hoort van een collega dar er ergens een luipaard in een boom zit. Hij gaat nu pas echt hard rijden en we moeten oppassen dat we niet uit de auto geslingerd worden. Hij rijdt andere auto’s die ook op weg zijn naar de luipaard met grote snelheid voorbij want wie er het eerst is heeft de beste plek. Als we uiteindelijk op die plek aankomen is de luipaard verdwenen en ontstaat er een echte file van alle auto’s die de luipaard ook hadden willen zien, het verkeer staat even volkomen vast.
We gaan nu echt op weg naar de uitgang want het wordt ook al donker. Vlak voor de uitgang zien we nog een olifant.

We proberen nog een foto te maken van de zonsondergang en na nog een halfuurtje rijden zijn we weer terug bij het restaurant waar we zijn ingestapt onze chauffeurs staan al te wachten. We besluiten om nog even wat te drinken en daarna moeten we nog 1,5 uur rijden naar het hotel voor de laatste nacht van onze rondreis. In het hotel aangekomen zijn we nog net op tijd voor het diner en dan naar bed, het was een lange dag.
Onze chauffeur heeft vandaag niets gezegd over de 4000 roepi’s. Dus dit wordt vervolgd.