13 december

Weer eens om zes uur op. Om half acht de bus in. We gaan nu naar Yogyakarta en onderweg bezoeken we de Borobudur. Maar dat is pas in de middag. Het wordt weer een lange dag. Vlak bij het hotel komen we een hele groep eenden tegen die door een eendenhoeder op het rechte pad worden gehouden. Het is leuk om te zien dat ze allemaal bij elkaar blijven en precies die kant op gaan die de eendenhoeder wil. De koffiestop is in een restaurant naast een benzine station. We kunnen buiten zitten met uitzicht over de rijstvelden en het benzinestation. Vandaag krijgen we gebakken banaan bij de koffie. Het de hele dag zitten is heel vermoeiend en de rijstvelden al zijn ze nog zo mooi hebben nu allemaal wel gezien. Onderweg stoppen we bij een mihoenfabriek. Hier werken alleen maar wat oudere vrouwen omdat de jonge generatie het te zwaar vind. Van rijstmeel wordt met heet water een dikke pap gemaakt die in een persmachine wordt gegooid en daarna gaat een van de dames op een plateau boven de machine staan waar je de pers door een groot wiel rond te draaien in werking zet. De Mihoen komt er in dunne sliertjes uit en wordt opgevangen op bladen van ongeveer 40 x 150 cm lange bladen die door een medewerker op een soort glijbaan onder de machine wordt door geduwd. Aan de andere kant worden de bladen door twee vrouwen heel snel van de glijbaan afgehaald en opgestapeld op een karretje dat op rails loopt. Dit gaat in een hoog tempo en de machine stopt niet eerder dan dat de pap op is. Daarna wordt het karretje naar buiten gerold en de bladen met de mihoen worden buiten te drogen gelegd. Dit duurt ongeveer drie tot vier uur. De gedroogde mihoen wordt verzameld en daarna weer terug de fabriek ingebracht. Onderweg sleept de mihoen wel even over de straat maar dat maakt niets uit. Daarna wordt het verpakt. Tijdens Het drogen valt er nog wel eens wat op de grond en dit wordt verzameld door een andere vrouw die deze mihoen in haar tas stopt en mee naar huis neemt. Ver is het alleen maar in de bus zitten. De lunch is vlakbij de Borobudur en als we naar buiten kijken kunnen we het bovenste gedeelte zien. Het is al ver in de middag maar het is nog heel erg warm. Het regent al een paar dagen niet meer. Na het passeren van de ingang worden we verwelkomd door een horde verkopers die van allen aan ons willen slijten. We krijgen een gids mee en daar gaan we dan. Eerst wordt er door een fotograaf een groepsfoto gemaakt. We beginnen bij de onderwereld en werken ons langzaam naar boven richting zevende hemel. Dit is op de bovenste etage, er staan daar allemaal Stupa´s in de vorm van een kerkklok met daarin een boeda. Als je de boeda aanraakt mag je een wens doen. Ook al gelooft niemand hierin iedereen wil de boeda aanraken en de wens doen. En dan maar weer naar beneden. De groepsfoto is inmiddels geprint dus die kunnen we meteen meenemen. Langs de verkopers waarvan een het gelukt is om ons toch te dure kaarten te verkopen naar de uitgang en de bus in. Na nog een klein uurtje rijden komen we aan in het Jayakarta hotelwaar we twee nachten zullen verblijven. Aan de overkant van de straat recht tegenover het hotel is een grote supermarkt. We gaan natuurlijk even kijken. Maar eerst de straat oversteken. Dat valt niet mee zelfs voor geboren en getogen Amsterdammers. Zonder hulp van de verkeersregelaar die speciaal voor dit doel door het hotel is ingehuurd zouden we niet levend de overkant hebben bereikt. We wilden wat bier en fris kopen wat natuurlijk veel goedkoper is als in het hotel en nog wat koekjes en snoep voor in de bus. En het is altijd leuk om te zien wat er zoal te koop is. In ieder geval geen bier want Java is voornamelijk islamitisch En je kunt in de supermarkt gaan bier kopen. Een hele teleurstelling. Weer terug in het hotel eerst even opfrissen en dan naar het restaurant voor een biertje en wat eten. Rond een uur of tien is het wel genoeg. En vragen we de rekening. Deze is een stuk hoger dan we gewend waren. We moeten nu 506.000 roepias betalen. Dit is ongeveer twee maal zo duur als de vorige dagen. En dat voor een hamburger, hotdog en wat te drinken. We hebben niet genoeg geld bij ons want dit ligt in de kluis. Maar gelukkig kunnen we de rekening ook morgen betalen bij de receptie. Dan naar bed want morgen is het weer vroeg dag.