Het is eindelijk toch nog van gekomen. Ondanks de wortelkanaalbehandeling van Bert op de laatste dag voor dat we weggaan. De wekker op half zes gezet want we willen om zeven uur op Schiphol zijn. Om kwart over zes worden we gebeld door de ouders van Joke of we er al klaar voor zijn. Zij gaan ons naar het vliegveld brengen. Maar de laatste dingen moeten nog in de koffer dus om kwart voor zeven vertrekken gaat niet helemaal lukken. Uit eindelijk vertrekken we rond zeven uur en zijn we een kwartier later op Schiphol. Eerst even zoeken naar de checkin balie van Fox reizen. Toen we die gevonden hadden was er nog niemand aanwezig. Dan maar op eigen gelegenheid inchecken. Dat lukte prima. Na tien minuten hadden wij onze instapkaart en waren door de douane. Ons vliegtuig vertrekt om 10.40 dus er is nog tijd genoeg voor een kopje koffie en een saucijzenbroodje en om wat tijdschriften te kopen. Als je gaat boarden moet je handbagage altijd door de scanner. De rugzak van Bert moest er twee keer door heen en nog ging het alarm af. Daarna de rugzak leegmaken. Om een lang verhaal kort te maken het lag aan de camera. Op de scanner leek het als of er twee batterijen in zaten zei de bewakings medewerker, maar hij mocht toch mee. Daarna het vliegtuig in. Het was niet helemaal vol waardoor de stoel naast ons leeg bleef. Dus er was ruimte zat. In de rugleuning van de stoel voor ons zit een beeldschermpje waar je films op kunt kijken spelletjes kunt spelen. Je kunt ook alleen naar muziek luisteren. Kortom mogelijkheden genoeg om je de aankomende twaalf uur niet te vervelen. De verzorging tijdens de reis is heel goed. We kregen meteen wat te drinken en je kon nemen wat je wilde helemaal gratis. Vanwege het tijdstip zijn we maar met een bakje koffie begonnen. Daarna de lunch waar we een glaasje wijn bij gedronken hebben. De volgende maaltijd is het ontbijt. Maar dat is wel om half elf ´s avonds Nederlandse tijd. Vanwege het tijdverschil is het nu zeven uur later. Na de landing op het hele grote vliegveld van Singapore hebben we nog ongeveer een uur om onze volgende vlucht te halen. Die vertrekt van af een andere vertrekhal. Als we dit moeten gaan lopen wordt de tijd wel heel erg krap. Er rijden ook treintjes tussen de verschillende vertrekhallen, er zijn er drie. De treintjes hebben geen bestuurder. In vertrekhal drie aangekomen blijkt dat we toch nog een heel eind moeten lopen onze gate ligt helemaal aan het einde, maar we zijn op tijd. Op dit moment is het in Nederland drie december geworden en is Joke jarig. Het is toch wel een vreemd idee. Na nog een half uurtje wachten en een uurtje vliegen landen we in Medan IndonesIe.
Dit vliegveld is een heel stuk kleiner. De aankomsthal is ook de vertrekhal. Er staan lange rijen bij de paspoortcontrole. Wij worden samen met nog twee Nederlandse dames uit de rij gehaald. Het blijkt dat wij eerst ons visum moeten halen en betalen. We hadden het idee dat nu alles geregeld was en dat we zo naar buiten konden lopen want er waren al verschillende stempels gezet en formulieren ingevuld. Maar nee hoor we moesten weer achter in de rij aansluiten voor de paspoortcontrole en nieuwe stempels. Maar daarna was het eindelijk zo ver de koffers stonden al op een karretje samen met met die van de twee Nederlandse dames die natuurlik ook de zelfde reis gaan maken. Agnes de gids stond ons bij de koffers op te wachten en konden wij het busje in. Agnes vertelde ons dat zij alleen voor vandaag onze gids was en dat de andere groep met wie wij de eerste twee weken worden samengevoegd pas aan het eind van de middag aankomt. Zij vliegen namelijk via Kuala Loempur en later bleek dat ze ook nog acht uur vertraging hadden. Dus met ons vieren rijden we door Medan eerst geld wisselen en daarna langs een paar bezienswaardigheden. Waaronder een moskee en het paleis van de Sultan.
Eerst nog wat drinken onderweg, en dan op weg naar Berastagi ongeveer twee uur rijden over een smalle tweebaansweg met veel verkeer brommers, vrachtauto’s en openbaar vervoerbusjes. Een weg met heel veel scherpe en onoverzichtelijke bochten waar geregeld moet worden ingehaald. Het is allemaal goed gegaan en rond een uur of twaalf zijn we in het hotel. Na het inchecken naar onze kamer en een paar uur geslapen want daar zijn we wel aan toe. Als we wakker worden regent het. We gaan douchen en daarna gaan we het hotel verkennen. Het is een mooi hotel met groot zwembad en zalen waar kerkkoor aan het repeteren is. We lopen daarna nog even buiten het hotel en worden aangesproken door twee kleine meisjes die hun Engels met ons willen oefenen. Zij of wij moeten nog veel leren want of ze ons nou helemaal begrepen hebben ik weet het niet. Daarna nog wat drinken in de een hotelbar. Het is tenslotte de verjaardag van Joke. Weer terug op de kamer is het wachten op de andere groep en rond kwart voor acht zijn ze er. We worden door de nieuwe gids Bennie gebeld dat het welkomst diner om acht uur begint. Het blijken allemaal aardige mensen te zijn. Na het eten gaan we naar bed want morgen gaat de wekker weer om half zeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten