21 december

Het is maar goed dat we zelf de wekker gezet hebben, want de wake up call hebben we niet gehad. En er was om half acht niemand om de koffers op te halen. Dan zelf maar met de koffers naar de lobby. Tijdens het uitchecken krijgen we een kaartje met een stempel er op alles betaald is, en we kunnen met dit onze koffers laten ophalen. We staan met onze koffers vlak voor haar neus. De receptie dame vertrekt geen spier en zegt tegen ons dat we dan de koffers een klein stukje voorbij de kerstboom kunnen neerzetten zodat ze zo het busje kunnen worden ingedragen. Nog even ontbijten. Er loopt heel veel personeel rond en als je even niet oplet is je bord weg. En dan weer naar de lobby wachten op onze nieuwe gids. De andere twee dames van ons groepje zitten er al. daar komt hij al binnen hij heeft zelfs een sarong aan. Onze nieuwe gids heet Jan. Eenmaal in het busje verteld Jan wat we allemaal gaan doen. Het wordt toch wel een beetje een schok. Want om half tien beginnen we met een dans voorstelling met natuurlijk Anklung muziek daarna een bezoek aan een Batik en een zilver fabriek een houtsnijwerkplaats e nog een markt en dan nog rijstvelden. De teleurstelling is dan ook groot. Het dansen met muziek hadden we twee dagen eerder al gezien en gehoord. De Batik en zilver fabriek hadden we ook al gezien en markten en rijstvelden kunnen we ook wel dromen. Dus eerst naar de dans en muziek voorstelling. Als we binnenkomen is de zaal nog lang niet vol maar langzaam maar zeker komen er steeds meer toeristen binnen. De muziek begint vast. Wat is het toch een kolere herrie dat geram op die bellen. We hebben een vel papier met een beschrijving van de dans in het Nederlands gekregen zodat we weten waar het ongeveer overgaat. Het is op een wonderlijke manier vertaald en het blijft een vaag verhaal. Na een uur is het klaar en mogen we weer naar buiten. Onze oren galmen nog na. Het is voor ons niet duidelijk of dit nu een verhaal is met een happy end of niet. De straat is weer eens helemaal verstopt met auto´s. Ik vraag mij af als dit zo door gaat met het verkeer of er over een paar jaar nog wel auto´s kunnen rijden, het verkeer staat nu geregeld al helemaal vast. Jan heeft een beetje de stemming gepeild en schrapt de Batik fabriek. Maar het zilverwerk is op Bali heel bijzonder dus daar moeten we echt naar toe. Aangekomen bij de zilverfabriek zien een stuk of vier mannen en vrouwen buiten aan het werk om de sieraden te vervaardigen. Het is heel kunstig maar we hebben het al gezien. We lopen nog door de winkel maar we kopen natuurlijk niets. Nu nog het houtsnijwerk we hebben hier eigenlijk geen zin in maar dit onderdeel blijkt toch heel leuk en interessant te zijn. We zien buiten kunstenaars aan het werk aan een stuk boom. Dit kunnen verschillende houtsoorten zijn. Als ze zo´n stuk boom zien ontstaat er in hun hoofd een ontwerp. Dit kan van alles zijn, mensen, dieren of een combinatie. Een van de kunstenaars is bezig met een man die een vogelkooi vast houd. Man en kooi worden uit één stuk boom gebeiteld. Daar kan hij wel een paar maanden mee bezig zijn. Als hij een gedeelte klaar heeft wordt dit door vrouwen geschuurd, ook hier gaat veel tijd in zitten. Na het schuren worden de details nog verder uitgewerkt en opnieuw geschuurd. Kortom om een beeld van ongeveer één tot twee meter te maken gaat een heleboel tijd kosten. Naar de prijs hebben we dan maar niet gevraagd. Het is nu tijd voor de winkel. Het is allemachtig prachtig, de aankopen blijven beperkt tot een heel klein uiltje. Dit uiltje is klein genoeg om thuis nog ergens neer te zetten. Het volgende bezoek is een tempel. Voordat we naar binnen mochten moesten we eerst een sharon aan. Bert ook. Het staat schattig. Het blijkt dat de markt en de rijstvelden op het programma voor de volgende dag staan dus we zijn klaar voor vandaag. Naar het hotel voor de lunch en het inchecken. Het hotel is heel mooi gelegen aan een heuvel. Dit is vanaf de straatkant niet te zien. De lobby en het restaurant zijn boven en de kamers liggen aan de heuvel naar beneden, alles verbonden met smalle straatjes en trappen. De lunch is het beste tot nu toe. Geen buffet maar je krijgt gewoon een bord waar alles al opligt. Alleen het drinken is weer eens vreselijk duur. De kamers zijn eenvoudig maar wel mooi. Geen tv, ijskast, waterkoker en airco. Maar wel een vin. Het zwembad ligt nog verder beneden en is niet groot maar wel lekker warm. Aan het eind van de middag gaan we nog even naar de overkant van de straat om bier en fris te kopen. We hebben geen zin om uit eten te gaan en doen onze maaltijd met crackers met smeerkaas. We gaan nog een uurtje buiten zitten maar dan gaat het regenen en gaan we maar naar binnen. Morgen hoeven we pas om acht uur op en om negen uur de bus in. We kunnen het dus rustig aan doen.